05.06.2013 Views

magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

DYSKUSJA<br />

Wpływ dynamiki związków biogennych na sezonową zmienność stężenia<br />

PCDD, PCDF i dl-PCB w osadach dennych miejskich zbiornikach małej<br />

retencji na rzece Sokołówce<br />

Rozpatrując sezonowe zmiany stężenia i toksyczności badanych związków<br />

należy również uwzględnić rolę substancji biogennych, a co z tym związane statusu<br />

troficznego, badanych zbiorników. Jak podaje ROESSINK I IN., (2008) wzrost <strong>zawartości</strong><br />

zarówno substancji biogennych jak i związków chloroorganicznych w wodzie, może<br />

wywoływać efekty, których nie jesteśmy stanie przewidzieć na podstawie analizy<br />

każdego z nich osobno. Dlatego też dyskusja otrzymanych wyników stężenia PCDD,<br />

PCDF i dl-PCB powinna uwzględniać interakcje pomiędzy nimi a <strong>zawartości</strong>ą<br />

nutrientów w zbiornikach i ich sezonową dynamiką. ROESSINK I IN., (2008) wyróżnili<br />

4 możliwe typy interakcji pomiędzy mikro-zanieczyszczeniami a statusem troficznym<br />

ekosystemu wodnego: I) akumulacja mikro-zanieczyszczeń przez biomasę, II) wpływ<br />

na transport i krążenie zanieczyszczeń pomiędzy wodą, biomasą a osadami dennymi,<br />

III) interakcje bezpośrednie i IV) interakcje pośrednie.<br />

Z I typem interakcji mamy do czynienia wówczas, gdy mikro-zanieczyszczenia<br />

są akumulowane przez lub adsorbowane na organizmach wodnych, np. fitoplanktonie.<br />

Dochodzi wówczas do zmniejszenia stężenia mikro-zanieczyszczeń w wodzie na rzecz<br />

wzrostu stężenia w organizmach wodnych. Efektem tego jest czasowe „oczyszczenie”<br />

wody w czasie gwałtownego wzrostu np. fitoplanktonu i mniejsza depozycja mikro-<br />

zanieczyszczeń w osadach dennych.<br />

Typ II z kolei, występuje wówczas, gdy intensywny wzrost fitoplanktonu zostaje<br />

zahamowany poprzez wykorzystanie zasobów tlenu lub zmniejszenie temperatury<br />

wody, czego konsekwencją jest masowe obumieranie komórek i ich sedymentacja oraz<br />

depozycja wraz z zakumulowanymi lub zaadsorbowanymi mikro-zanieczyszczeniami<br />

w osadach dennych. Mechanizm ten jest najprawdopodobniej odpowiedzialny za<br />

wyższe stężenia PCDD i PCDF w osadach dennych w okresie jesiennym w zbiornikach<br />

SJG, SJD i SZZ (szczegóły na Rys. 32 i w Załączniku 4). Potwierdzeniem mogą być<br />

badania BERGLUND I IN., (2001) prowadzone na 19 szwedzkich jeziorach o różnym<br />

statusie troficznym, oraz prace KOWALEWSKIEJ, (1999) i KOWALEWSKIEJ I IN., (2003)<br />

prowadzone w dorzeczu rzeki Odry i basenie Morza Bałtyckiego. Dodatkowo, jak<br />

podaje KOWALEWSKA, (1999) i KOWALEWSKA I IN., (2003) akumulacja mikro-<br />

zanieczyszczeń takich jak PCB czy PCDD i PCDF jest wprost proporcjonalnie zależna<br />

od <strong>zawartości</strong> lipidów w komórkach fitoplanktonu, a ta, z kolei, wzrasta w miarę<br />

- 156 -

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!