magdalena urbaniak analiza porównawcza zawartości dioksyn i ...

WYNIKI
4.2.2.3. Sezonowa zmienność zawartości PCDD, PCDF i dl-PCB w osadach
dennych Zbiornika Jeziorsko
W materiale osadów dennych pobranych ze Zbiornika Jeziorsko stwierdzono, iż
średnie stężenie sumy PCDD/PCDF było wyższe w sezonie wiosennym, wynosząc
278,72 i 569,68 ng/kg s.m., podczas gdy w sezonie jesiennym wartości te kształtowały
się w zakresie 260,09 i 466,59 ng/kg s.m., odpowiednio na stanowiskach J1 i J2.
Średnie stężenie sumy kongenerów PCDD na stanowisku J1 wyniosło 217,05 ng/kg
s.m. w okresie wiosennym, podczas gdy jesienią wzrosło do 246,04 ng.kg s.m.
Odwrotną sytuację zanotowano w przypadku stanowiska J2, na którym wyższe stężenie
sumy PCDD zanotowano w okresie wiosennym - 526,40 ng/kg s.m. w porównaniu do
jesieni - 452,50 ng/kg s.m.
W zakresie sezonowej zmienności średniej sumy kongenerów PCDF również
zauważono wyższe wartości w sezonie wiosennym, wynoszące 61,67 (J1) i 43,28 ng/kg
s.m (J2). W sezonie jesiennym wartości te kształtowały się od 14,05 do 14,09 ng/kg
s.m., odpowiednio na stanowiskach J1 i J2. W przypadku średniego stężenia sumy
kongenerów dl-PCB zanotowano, podobnie jak to miało miejsce w Zbiorniku
Włocławskim, wyższe wartości w sezonie jesiennym, wynoszące 382,20 i 978,32 ng/kg
s.m., odpowiednio dla J1 i J2, podczas gdy próby pobrane w sezonie wiosennym
charakteryzowały się wartościami 57,92 (J1) i 115,06 ng/kg s.m. (J2) (Rys. 54,
Załącznik 15). Wartości PCDD i PCDF poddane testowaniu statystycznemu
z wykorzystaniem testu Wilcoxona wykazały istotne sezonowe różnice (T=26; p=0,03
na stanowisku J1 i T=8; p=0,003 na stanowisku J2). Jednocześnie analiza statystyczna
wykonana oddzielnie dla PCDD i PCDF potwierdziła istnienie sezonowych różnic
jedynie dla PCDF (T=6; p= 0,03 na stanowisku J1 oraz T=2; p=0,015 na stanowisku
J2). Stężenie PCDD nie wykazywało sezonowych różnic (T=2; p=0,07 na stanowisku J1
i T=7; p=0,46 na stanowisku J2). W przypadku dl-PCB testowanie również nie
potwierdziło istnienia sezonowych różnic (T=27; p=0,34 na stanowisku J1 oraz T=32;
p=0,58 na stanowisku J2).
Sezonowe zmiany zaznaczyły się również w zakresie procentowego udziału
poszczególnych kongenerów w ogólnym stężeniu PCDD, PCDF i dl-PCB. Na
stanowisku J1 zanotowano wzrost stężenia OCDD z 77,00% wiosną do 89,82%
jesienią, przy czym udział pozostałych kongenerów uległ spadkowi w graniach od 1%
- 104 -