170 Polityków sztuki - Raster - Art.PL

ten plik pochodzi z internetowej strony magazynu artystycznego RASTER
raster.art.pl
tygodnik
zmieniamy obraz polskiej sztuki
© RASTER 2001 WSZELKIE PRAWA ZASTRZE¯ONE

Wielkie rozszyfrowanie!
Publikujemy jako pierwsi namalowany w 1997 roku,
owiany aur¹ sensacji obraz Edwarda
Dwurnika z cyklu „Wyliczanki”. Obok
pionierskie rozszyfrowanie wszystkich postaci!
Pikantne detale i konkurs dla czytelników!
170 polityków sztuki
PIERWSZY RZ¥D (od lewej)
1. Jan Bia³ostocki - profesor, guru polskich
historyków sztuki, naukowiec - œwiatowiec. W latach
60. jako jeden z pierwszych ludzi w Warszawie
jeŸdzi³ prywatnym mercedesem (br¹zowym).
Wyk³ada³ na Uniwersytecie Warszawskim. Umar³
10 lat temu.
2. Maria Poprzêcka - profesor, dyrektorka Instytutu
Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego -
stanowisko to by³o w miarê bezpieczne do czasu
zanim zacz¹³ siê ukazywaæ siê „Raster”. Je¿eli
przegniemy, ona mo¿e mieæ nieprzyjemnoœci,
mimo to, zachowuje spokój i pogodê ducha. Weso³a,
lubi Kraków.
3. Stefan Morawski - profesor od filozofii zahaczaj¹cy
o estetykê i teoriê sztuki. Mia³ coœ wspólnego
z marksizmem i absolutem.
4. Magdalena Hniedziewicz - pisuje o sztuce,
jedna z kluczowych postaci z krêgu galerii i czasopisma
„Pokaz” (red. naczelna) - warto zagl¹daæ ku
przestrodze: czy tak bêdzie wygl¹da³ ruch rastrystowski
po piêædziesi¹tce?
5. Maciej Gutowski - zmar³ niedawno. Barwna
postaæ, zajmowa³ siê komizmem w polskiej sztuce
gotyckiej, pisywa³ czule o wspó³czesnych artystach,
ostatnio w stajni „Pokazu” (patrz wy¿ej).
6. Ewa Mikina - czo³owa polska teoretyczka
kontrkultury, z zas³ugami dla kultury (t³umaczy
wa¿ne ksi¹¿ki z angielskiego). Jedyna s³aba strona
- czasem wypowiada siê obszernie i pozytywnie o
z³ej sztuce (np. o pracach Klamana).
Sztuki
cenniejsze
ni¿ z³oto
7. Agnieszka Morawiñska - jedna z lepszych
odpowiedzi na pytanie co mo¿na robiæ po studiach
z historii sztuki - przez jedn¹ kadencjê by³a polskim
ambasadorem w Australii. Na co dzieñ - postaæ z
salonowo-muzealnych krêgów warszawskich.
8. Piotr Rypson - Fronczewski sztuki polskiej, sta³y
bohater kroniki artystyczno-towarzyskiej „Rastra”
(szersze omówienie patrz „Raster” nr 5, s.63), lew
salonowy znany z anglojêzycznych makaronizmów
- wed³ug studentek jest lepszy w angielskim ni¿
wyk³adowcy na anglistyce.
9. Andrzej Matynia - II ligowy krytyk artystyczny.
10. Marcin Czerwiñski - socjolog, aktywny
szczególnie w latach 70., sporo napisa³ te¿ o sztuce
w kontekœcie kultury, pod koniec lat 70. og³osi³
„samotnoœæ sztuki”.
11. Janusz Jaremowicz - II ligowy krytyk
artystyczny, specjalizuje siê w Tarasinie.
12. Pawe³ Koz³owski - socjolog, pisa³ o sztuce w
„Res Publice” w latach 80.
13. Jacek Sempoliñski - malarz (jeszcze od czasów
wystawy w Arsenale w 1955 roku), smaruje p³ótna
na fioletowo i przeciera je na wylot. Wypowiada
siê równie¿ i pisze, jest autorem trzeŸwej tezy, ¿e
sztuki produkuje siê dziœ zdecydowanie za du¿o.
Autorytet. G³ówny przyjaciel Wies³awa Juszczaka
14. Wies³aw Juszczak - profesor (Instytut Historii
Sztuki UW), postaæ kultowa. Jest m¹dry, ostatnimi
laty starannie omija sztukê wspó³czesn¹ - poszukuje
Ÿróde³ sztuki. Czyta Platona, Heideggera, Karen
Blixen i muminki, w ogóle lubi kulturê skan-
30
dynawsk¹. W ramach zajêæ uniwersyteckich chodzi
ze studentami do kina. Ma rancho w Miêæmierzu
ko³o Kazimierza nad Wis³¹.
15. Jerzy Zanoziñski - muzealnik warszawski od
sztuki po 1945. Docent, bywalec „Amatorskiej”.
Zmar³ niedawno.
16. Marta Leœniakowska - historyczka architektury,
erudytka, wie dok¹d zmierza wspó³czesna
humanistyka, zwi¹zana z pismem „Arche” (format
A3, ale lepsze ni¿ „Exit”).
17. Miros³aw Ratajczak - najwy¿ej notowany
krytyk wroc³awski i apologeta tamtejszych artystów
(np. Geta-Stankiewicza). By³ na fali w latach 70. i
80., teraz poza „Odrê” rzadko wyp³ywa. Intelektualista
sentymentalny.
18. Henryk Waniek - malarz smutnych obrazów,
pisuje te¿ w guœcie krakowskim, konserwatywni
lubi¹ go za to.
19. Jerzy Stajuda - prowadzi³ ostatni salon
artystyczny stolicy - bywali u niego ludzie z bran¿y
muzycznej i plastycznej, od Lutos³awskiego do
Kozyry. W Warszawie postaæ kultowa, skleja³ statki
i samoloty, malowa³ abstrakcyjne obrazy, grywa³
muzyczkê, pisa³ o sztuce. Umar³ w 1992 roku.
Znajomi ustanowili nagrodê jego imienia, któr¹
przyznaj¹ (w postaci rysunku Stajudy) raz na rok za
osi¹gniêcia na polu krytyki artystycznej.
20. Andrzej Jakimowicz - napisa³ wstêp do
katalogu wystawy w Arsenale w 1955 roku
(„Przeciw wojnie - przeciw faszyzmowi”), uczy³
historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim,
fascynowa³ siê sztuk¹ hindusk¹ - zosta³o po nim
sporo ksi¹¿ek w bibliotece. Umar³ parê lat temu.
21. Irena Jakimowicz - ¿ona Andrzeja - d³uga
kadencja w warszawskim nacjonalu, odwieczna
specjalistka od grafiki, teraz na emeryturze.
22-23. Janina Jaworska i W³adys³awa Jaworska
- dwie skrajnie myl¹ce siê postaci. Kluczowe has³a:
Pary¿, Kraków, Tadeusz Makowski, papie¿ w sztuce.
DRUGI RZ¥D
24. A. Przekaziñski - ksi¹dz-muzealnik, pracuje w
Muzeum Archidiecezjalnym w Warszawie, gdzie
pokazuje siê od czasu do czasu coœ wspó³czesnego.
By³ zamieszany w aferê Porczyñskiego (patrz poz.
124).
25. W. Niewêg³owski - duszpasterz œrodowisk
twórczych czyli ksi¹dz od artystów.

26. El¿bieta Dzikowska - kobieta niezniszczalna,
para do nieod¿a³owanego Toniego Halika (dziêki
niemu trzyma³a siê - przynajmniej okresowo - z
dala od sztuki polskiej) i do Wies³awy Wierzchowskiej
(patrz poz. 40), wspólnie z któr¹ organizuje
w³aœnie „S¹d Ostateczny” - zwieñczenie cyklu najwiêkszych
i najlepiej rozreklamowanych gniotów
wystawienniczych dekady (przedtem by³y „Jesteœmy”
i Ars Erotica”).
27. Bo¿ena Kowalska - Bogini sztuki geometrycznej,
obdarzona potê¿nym g³osem i wspania³¹
fryzur¹. Najbardziej p³odna pisarka spoœród pisz¹cych
o polskiej sztuce po 1945 roku. Ca³y czas
z dala od rzeczywistoœci.
28. Kinga Kawalerowicz - krytyczka sztuki, chêtnie
pisze o swoim mê¿u £ukaszu Korolkiewiczu,
warszawskim malarzu, który znany jest jako autor
kultowej serii obrazów o warszawskich gejach w
czasach póŸnego Gierka.
29. Grzegorz Kowalski - wychowawca m³odzie¿y
artystycznej, za³o¿yciel Kowalni na warszawskiej
ASP (patrz „Raster” nr 6, s.118) i przez to trochê
zapomniany jako artysta. Znalaz³ niegdyœ na œmietniku
star¹ walizkê mistrza Xawerego Dunikow-
ludzie, którzy rz¹dz¹ sztuk¹
skiego.
30. Agnieszka £awniczak - zas³u¿ona muzealniczka
z Poznania, specjalistka od Malczewskiego, ostatnio
bohaterka ma³ego skandaliku bran¿owego -
dyrektor poznañskiego Muzeum Narodowego w
brzydkim stylu wys³a³ j¹ na emeryturê.
31. Janina £adnowska - Muzeum Sztuki w £odzi
ze wszystkim konsekwencjami tego faktu
(geometria itp.). Lubi siê pokazywaæ z firmow¹
torb¹ MOMA (Museum of Modern Art, Nowy Jork)
na ramieniu.
32. Krystyna Czerni - postaæ ultrakrakowska,
okolice „Znaku” i „Tygodnika Powszechnego”. Na
obrazie za rêkê z Mieczys³awem Porêbskim - w
zwi¹zku z opublikowaniem tomu rozmów z profesorem.
33. Mieczys³aw Porêbski - postaæ pomnikowa,
jeden z ostatnich wielkich profesorów historii sztuki,
wspó³twórca i teoretyk powojennej sztuki krakowskiej,
ostatnio wyprowadzi³ siê z Krakowa w
góry. Chocia¿ oficjalnie po¿egna³ siê z krytyk¹ sztuki
w latach 60., w Krakowie ci¹gle uwa¿any jest za
wyroczniê w sprawach wspó³czesnej produkcji
artystycznej. Zna „Rastra” (patrz foto na s. 17)
31
34. Piotr Krakowski - ciekawy profesor historii
sztuki o nazwisku idealnie dopasowanym do
miasta, w którym pracowa³. Dwurnik nie zgodzi³
siê na publikacjê jego tekstu w katalogu swej
wystawy w krakowskim Œciskaczu (Zderzaku).
Napisa³ kilka podrêcznikowych ksi¹¿ek o sztuce
XIX i XX wieku, a w latach 90. wyda³ pierwsz¹ w
dziejach polskiej historii sztuki ksi¹¿kê o sztuce
Trzeciej Rzeszy. Wkrótce potem zmar³.
35. Andrzej Starmach - najwiêkszy galerzysta
polski, jedn¹ wystaw¹ potrafi rzuciæ ca³y Kraków
na kolana, byæ mo¿e jest jedyn¹ osob¹ w Polsce,
która potrafi dobrze zarobiæ na krakowskiej sztuce.
Uwaga: na obrazie jest bardzo podobny do siebie!
36. Piotr Szubert - bohater pozytywny, aktualnie
dyrektor muzeum im. X. Dunikowskiego w
warszawskiej Królikarni, równie¿ nauczyciel na
ASP. Przychylny m³odym ludziom i sztuce wspó³czesnej.
Specjalizuje siê w rzeŸbie XIX i XX wieku,
ostatnio zrobi³ wystawê o figurze w polskiej sztuce
nowoczesnej (patrz s. 40).
37. Bo¿ena Stok³osa - postaæ efemeryczna, pisa³a
o „Gruppie” i okolicach. Zniknê³a gdzieœ. Podobno
jest ¿on¹ wziêtego muzyka Janusza Stok³osy.

38. Zbigniew Micha³ Legutko - korespondent w
USA, wspó³pracowa³ z „Art & Business” w czasach,
gdy na ok³adce tego pisma publikowano reprodukcje
obrazów Dwurnika (czyli bardzo dawno).
39. Wojciech W³odarczyk - wybitna, magnetyczna
indywidualnoϾ, najbardziej efektowna kariera
polityczna wœród historyków sztuki, za Olszewskiego
by³ ministrem, teraz pose³ ROP-u. Drugie
oblicze: historyk sztuki na us³ugach ASP, wytrawny
wyk³adowca, trochê w stylu Wo³oszañskiego
(„Sensacje XX wieku”), cz³owiek, który uczy³ Gruppê
historii sztuki, jeden z pierwszych ludzi, którzy
pisali naukowe teksty o sztuce lat 80., równie¿
autor ksi¹¿ki o socrealizmie i X tomu „Sztuki Œwiata”,
kolekcjoner, wyznawca etosu malarskiego,
podobno spokrewniony z Malewiczem, ma dom
pod Kazimierzem Dolnym zaprojektowany przez
innego prawicowego polityka Czes³awa Bieleckiego.
Przepada za Gierowskim.
40. Wies³awa Wierzchowska - pisuje, przeprowadza
wywiady, organizuje wystawy, filar sto³ecznej
formacji „Pokaz” (patrz poz. 4) oraz para do
El¿biety Dzikowskiej (patrz poz. 26). Rozkochana
w sztuce, artystach i krytykach - we wszystkich
naraz.
41. Tadeusz Nyczek - krakowski krytyk literacki z
pokolenia Nowej Fali, zainteresowany równie¿
sztuk¹, prowadzi³ galeriê w Krakowie, która upad³a
na pocz¹tku lat 90. Typ krakowski, w orbicie
Szymborskiej.
42. Jaros³aw Koz³owski - p³odny artysta (pocz¹tkowo
konceptualny), przywódca duchowy PSI
(poznañskiej szko³y instalacji), twórca modelowych
PSIkusów, nauczyciel m³odzie¿y, ogólnie na plus.
43. Ryszard Ziarkiewicz - postrach Trójmiasta,
kurator legendarnej wystawy „Ekspresja lat 80tych”
w Sopocie w 1986 r. (sam jeszcze wówczas
by³ artyst¹). W nastêpnej dekadzie wielki piewca
sztuki krytycznej. Za³o¿y³ ksi¹¿kowe czasopismo
„Magazyn Sztuki”, które zapewne przejdzie do
historii jako najwa¿niejsze polskie pismo artystyczne
lat 90. Gdy urzêdnicy wykurzyli go z
Pañstwowej Galerii Sztuki w Sopocie sprzeda³ auto,
by móc je dalej wydawaæ, dosta³ za to nagrodê im.
J. Stajudy (patrz poz. 19), nied³ugo potem ludzie
znudzili siê „Magazynem...”. Ostatnio postanowi³
podobno przenieœæ siê do Warszawy (z Gdañska) i
zamkn¹æ czasopismo. Na razie jednak zmieni³ jego
format i layout - jest teraz bardziej podobny do
„Rastra”.
44. Bo¿ena Czubak - historyczko-krytyczka sztuki
po poznañskiej szkole, lubi dyskursy, nie lubi s³owa
„fajnie”, bardzo powa¿na, farbowana blondynka,
ostatnio zwi¹zana z Multihumanoidem Gdañskim.
45. Danuta Wróblewska - w³adczyni sto³ecznej
Kordegardy, zwi¹zana duchowo z „Pokazem” (patrz
poz. 4), kocha sztukê, ka¿d¹.
TRZECI RZ¥D
46. Ruszczyc - dyrektor warszawskiego narodowego,
wnuczek malarza Ferdynanda Ruszczyca,
za jego kadencji muzeum zaczê³o siê reklamowaæ
i kosiæ kaskê od finansjery.
ludzie, którzy rz¹dz¹ sztuk¹
47. Ryszard Stanis³awski - internacjona³,
cz³owiek, który bêd¹c przez kilkadziesi¹t lat dyrektorem
w³¹czy³ Muzeum Sztuki w £odzi do
œwiatowego art-netu, wychowa³ sobie nastêpcê -
Jedliñskiego (patrz poz. 101). Pierwszy m¹¿ Aliny
Szapocznikow, ostatnio z Urszul¹ Czartorysk¹ (patrz
poz. 99).
48. Mariusz Hermansdorfer - dyrektor narodowego
wroc³awskiego, zgromadzi³ tam niez³y zbiór
polskiej sztuki powojennej, m.in. stosy worków
Abakanowicz, zrolowanych Dwurników, ma te¿
sporo Tarasewicza.
49. Ewa Toniak - obecnie pracuje dla Fundacji
Danuta i lansuje polsk¹ sztukê dekoracyjn¹ za
pieni¹dze makaroniarzy.
50. Rajmund Kalicki - zajmuje siê literatur¹ i
sztuk¹, pisze - zwi¹zany z „Twórczoœci¹”, napisa³
ksi¹¿kê o Gombrowiczu, pisze tak¿e teksty inspirowane
obrazami Dwurnika.
51. Anna Rakowska - wysuniêta jednostka
Fundacji Batorego do spraw sztuki, w zwi¹zku z
piastowanym stanowiskiem otaczana troskliw¹
opiek¹ przez wszystkie komórki uk³adu scalonego
sztuki polskiej ¿yj¹ce z pieniêdzy fundacji. W³aœnie
zosta³a przesuniêta do pracy w legendarnym dziale
rozwoju zuja, zdominowanym dot¹d przez dorabiaj¹cych
na ¿ycie studentów historii sztuki, pensjê
p³aci jej jednak nadal fundacja. Na obrazie miêdzy
jej nogami g³owa Andrzeja Osêki (patrz poz. 158).
52. El¿bieta Grygiel - historyk sztuki w s³u¿bie
Fundacji Batorego, ¿ona Marka (patrz ni¿ej). W
zwi¹zku ze sk³onnoœciami feministycznymi na
obrazie wystêpuje w dwóch wcieleniach: grzecznym
(obejmowana przez Annê Rakowsk¹) i demonicznym
(napastuj¹ca mê¿a).
53. Marek Grygiel - spec zuja od fotografii, ma
w³asn¹ jamkê na Placu Zamkowym, gdzie urz¹dza
wystawy, najczêœciej Maurycemu Gomulickiemu.
Zarabia w „Gazecie Wyborczej” (fotoedytor).
54-55. Milada Œliziñska i Józef A. Mrozek - jedna
z najbardziej znanych salonowych par warszawskich.
Ona - kuratorka zuja, sprowadza do Warszawy
gwiazdorów sztuki, sieje w zuju pop³och, skutecznie
niszczy wszystkie przeszkody na swojej drodze,
uwa¿ana w zwi¹zku z tym za osobê groŸn¹ i trudn¹
w kontakcie. On - prawie jedyny w Polsce historyk
wzornictwa, wyk³adowca na ASP, œwiat³y umys³,
obecnie równie¿ redaktor naczelny mie-siêcznika
„Meble Plus”. Razem - kolekcjonerzy wszelkich
przejawów wzornictwa, stali bywalcy pchlich
targów. Ubieraj¹ siê markowo z ekstra-waganckimi
dodatkami (ona - czapka pilotka).
56. Wojciech Krukowski - dyrektor Kruk, Pan na
zuju. Wspó³twórca offowej trupy teatralnej Akademia
Ruchu. Jeden z g³ównych bohaterów kroniki
artystyczno-towarzyskiej „Rastra”, wbrew pozorom
ma wp³yw na program wystawienniczy zuja,
potrafi siê nie zgadzaæ na ró¿ne rzeczy.
57. J. KoŸbiel - postaæ tajemnicza. Robi coœ w
zuju, np. poprawia b³êdy w tekstach.
58. Ewa Gorz¹dek - ludzkie oblicze zuja, kuratorka
o pogodnym usposobieniu, lubi ³adn¹ sztukê.
59. Ryszard Kluszczyñski - g³ówny w Polsce
32
specjalista od sztuki multimedialnej, kursuje
miêdzy £odzi¹ a zujem, gdzie organizuje liczne
imprezy z trudn¹ do odbioru sztuk¹. Zafascynowany
nowinkami technologicznymi.
60-61. £ukasz Gorczyca i Micha³ Kaczyñski - to
my, redaktorzy „Rastra”, z³oœliwy malarz umieœci³
nas pod prysznicem Marka Zujka GoŸdziewskiego!
I tak mieliœmy szczêœcie, za³apaliœmy siê do obrazu
w ostatniej chwili.
62. Marek GoŸdziewski - zujek-kurator o wygl¹dzie
ch³opca, st¹d przypuszczenie, ¿e jest postaci¹
wymyœlon¹ przez Gombrowicza, specjalista od
artystów sieciowych, unika ludzi, milczenie na co
dzieñ odbija sobie d³ugimi filozoficznymi przemowami
podczas wernisa¿y - potrafi trzymaæ ludzi
40 minut przed sal¹ wystawow¹, która po otwarciu
okazuje siê pusta.
63. Janusz Marek - zujowy specjalista od teatru,
ostatnio sprowadzi³ na wystêpy do kraju Pinê
Bausch.
64. Andrzej Mroczek - kurator, galerzysta, weteran
lubelski, zas³u¿ony dla progresywnej sztuki w
latach 70. i 80., obecnie odpoczywa jako dyrektor
lubelskiego BWA.
65. Barbara Majewska - kochanica Francuza czyli
ostatnia osoba w Polsce, która wie¿y, ¿e Pary¿ jest
stolic¹ sztuki wspó³czesnej. Rozkochana w malarstwie.
Od czasu ust¹pienia z dyrektorskiego fotela
w zniechêcie na rzecz Andy Rottenberg, w nieustaj¹cym
i otwartym konflikcie z uk³adem scalonym
sztuki polskiej.
66. Jerzy Ludwiñski - legendarna postaæ sceny
niezale¿nej, aktywna g³ównie w latach 60. i 70.,
uchodzi za wybitnego krytyka sztuki. Ostatnio brak
œladów ¿ycia.
67. Maria Anna Potocka - MAPA lub MASZA (dla
znajomych), samosteruj¹ca siê jednostka: polonistka,
pisarka, artystka, fotografka, krytyczka i
teoretyczka sztuki, galerzystka, kolekcjonerka, muzealniczka,
redaktorka, myœlicielka, organizacja
non-profit, szefowa polskiej sekcji AICA, mieszkanie
na Floriañskiej w Krakowie, superwajzorka
uk³adu scalonego sztuki polskiej etc. Panuje nad
sytuacj¹.
CZWARTY RZ¥D
68. Z. Gebhard - poetka z Wroc³awia pisz¹ca
Wszystkie
wielbicielki
Bogusia D.
niegdyœ recenzje plastyczne w miejscowej prasie
partyjnej.
69. Joanna Kiliszek - znana z pracy w warszawskiej
Galerii Dziekanka na pocz¹tku lat 90., potem
wyjecha³a do Niemiec, korespondowa³a z „Art &
Business”, teraz sprawuje funkcje dyplomatyczne
w Lipsku (kieruje Polskim Instytutem Kultury).
Drobna, w intensywnym makija¿u.
70. Magda Kardasz - dziewczyna ze zniechêty, ma
bardzo fajne momenty.
71. Nawojka Cieœliñska - rasowy polityk sztuki,
pod koniec lat 70. redaktorka pisma „Sztuka”. W
latach 90. na placówce w Niemczech, a potem nie
kochana dyrektor Muzeum Sztuki w £odzi (po
Jedliñskim), personel zrobi³ strajk przeciwko niej,
podda³a siê.

72. Ewa Klekot - antropolo¿ka uniwersytecka,
pracownik naukowy, kilka lat na emigracji w
Hiszpanii, lubi malarstwo wiêc pisuje recenzyjki i
tekœciki do „Art & Business” lub katalo¿ków.
73. Jola Gola - Muzeum ASP w Warszawie,
doktorat z Szapocznikow, kiedyœ dziewczyna
Bogusia (patrz ni¿ej).
74. Bogus³aw Deptu³a (kopuluje z Artem -
ulubion¹ galma¿eri¹ Edwarda Dwurnika - patrz te¿
poz. 163) - Boguœ, salonowy piêknoduch,
szarmancki, panie za nim przepadaj¹, autorytet
plastyczny miesiêcznika „Elle”, nieustaj¹cy
magistrant w Instytucie Historii Sztuki UW, czu³y
recenzent, rzecznik prasowy Edwarda Dwurnika,
lubi bawiæ na salonach krakowskich („T.P.” i okolice).
Picie bimbru
w ³ódzkim
Muzeum
Sztuki
Zaleta: jest œwiadom w³asnej sytuacji.
75. Marek Rostworowski - jedna z pomnikowych
postaci krakowskich, historyk sztuki, robi³ g³oœne
wystawy sztuki o Polakach, dyrektor Muzeum Czartoryskich,
w latach 90. zd¹¿y³ byæ (krótko) ministrem
kultury, a nawet sztuki. Niedawno umar³.
76. Zbigniew St. Kamieñski - Muzeum Sztuki
Wspó³czesnej w Radomiu, rysownik, asystent
Szewczuka - patrz poni¿ej.
77. Mieczys³aw Szewczuk - kurator Muzeum Sztuki
Wspó³czesnej w Radomiu, maj¹ tam ciekawy zbiór
sztuki polskiej powojennej, ¿eby go zobaczyæ
najlepiej udaæ siê tam latem.
78. Andrzej Przywara - Lis (szersze omówienie
patrz „Raster” nr 5, s. 62-63), kurator Lisiej Jamy
czyli dawnej Galerii Foksal. Jest dobry i kole¿eñski,
chêtnie pomaga potrzebuj¹cym. Postaæ pozytywna,
ale ma³o efektywna, nie lubi partactwa i
niekompetencji. Jedna z nielicznych osób w
Polsce, do których Miros³aw Ba³ka ma zaufanie.
79. Wies³aw Borowski - wspó³twórca i szef Galerii
Foksal (nadal), ma tam swój nietykalny gabinet,
ostatni prawdziwy d¿entelmen uk³adu scalonego
polskiej sztuki, na obrazie trafnie przedstawiony z
anielskimi skrzyd³ami.
80. Andrzej Kostyrko - sekretarz wydzia³u kultury
KC PZPR, za³o¿yciel pisma “Sztuka”, na emeryturze.
M¹¿ Teresy Kostyrko, historyczki sztuki, pochodz¹
z Poznania.
81. Nina Smolarz - organizowa³a z Januszem
Boguckim (patrz poni¿ej) uduchowione wystawy
sztuki w latach 80. i póŸniej. S³owo-klucz: etos.
82. Janusz Bogucki - niedawno zmar³y zas³u¿ony
kreator i opisywacz ¿ycia artystycznego PRL-u.
Poœmiertnie, bohater jednej z najwiêkszych afer
polskiej krytyki i historii sztuki lat 90. - przy okazji
porz¹dkowania wnêtrz Instytutu Sztuki PAN ekipa
remontowa wywioz³a na przemia³ czêœæ
zdeponowanego tam archiwum Boguckiego. By³a
to tzw. niepowetowana strata. Sprawa rozesz³a siê
po koœciach.
83. Joanna Pollakówna - uwa¿ana za osobê
najpiêkniej w Polsce pisz¹c¹ o malarstwie (raczej
nie wspó³czesnym), pisze te¿ poezje. Przedstawicielka
oczapizmu - patrz s. 40.
84. Jacek Antoni Zieliñski - malarz w stanie
permanentnej fascynacji malarstwem z wystawy
w Arsenale w 1955 roku. Lubi o tym pisaæ.
ludzie, którzy rz¹dz¹ sztuk¹
85. Waldemar Fydrych - Major - przywódca
Pomarañczowej Alternatywy, potem kandydowa³
na prezydenta, obecnie na emigracji.
86. Jerzy Brukwicki - lider sto³ecznej formacji
„Pokaz” (patrz poz. 4), modelowy II-ligowiec, impresario.
87. Joanna Krzymuska-Mansfeld - wicedyrektor
zniechêty, czasem kurator, sympatyczna postaæ w
typie szarej eminencji.
88. Ignacy Witz - cz³owiek, który przechadza³ siê
„spacerkiem po wystawach”, w czasach g³êbokiego
PRL-u popularny krytyk II-ligowy. By³ te¿ rysownikiem.
89. Wojciech Krauze - II-ligowy recenzent z
przesz³oœci¹ w “¯yciu Warszawy” (nastêpca
Ignacego Witza - patrz wy¿ej), rasowy gratiso¿erca,
obecny na wszystkich konferencjach prasowych,
chocia¿ trudno ustaliæ dla kogo aktualnie pracuje.
Sto³uje siê na bankietach.
90. Andrzej Kosto³owski - nieortodoksyjny
przedstawiciel poznañskiej historii i krytyki sztuki,
jeden z pierwszych, którzy lansowali malarstwo
Andrzeja Wróblewskiego.
PI¥TY RZ¥D
91. Jan Œwidziñski - artysta legendarny,
konceptualny, autor manifestu sztuki kontekstualnej
(lata 70.).
92-93. Leszek Jampolski i Jaros³aw Daszkiewicz
- twórcy inicjacyjnej dla rastrystów wystawy
Ukrzy¿owanie
Boguckiego
„Arsena³ ’88”, zetempowcy. Jampolski w pierwszej
po³owie lat 90. prowadzi³ Galeriê Brama, zaœ
Daszkiewicz bezskutecznie pisa³ doktorat u prof.
Juszczaka (patrz poz. 14) o malarstwie lat 80. w
koñcu wyda³ poronion¹ ksi¹¿kê na ten temat.
Obecnie obaj dzia³aj¹ w ukryciu.
94. Józef Robakowski - potwór ³ódzki, od pocz¹tku
lat 60. filar progresywnej ³ódzkiej sceny artystycznej,
twórca Galerii Wymiany w ramach której
zebra³ obszerny zbiór rozmaitych artefaktów, obecnie
na stra¿y dobrego imienia ³ódzkich artystów,
wojuje z ka¿dym, któremu nie spodoba siê sztuka
³ódzka. Jako artysta utkwi³ w k¹cie (energetycznym).
95. Franciszek Kuduk - by³ sekretarzem od kultury
w KC PZPR, potem przeniós³ siê do telewizji, wy-
33
myœli³ audycjê „Galeria 38 milionów” (puszczali
to w dwójce w czasie dziennika), sam robi³ filmy o
sztuce. Pochodzi podobno z Krakowa.
96. Witos³aw Czerwonka - na po³y legendarny
profesor gdañskiej PWSSP (a potem ASP), prowadzi
jedyn¹ w okolicy pracowniê, w której nie
trzeba malowaæ ani rzeŸbiæ, uczyli siê u niego progresywni
artyœci trójmiejscy.
97. Jolanta Ciesielska - krytyczka i kuratorka,
samodzielna, ³ódzka femme fatale, lubi rozrywkê i
zaczepki. Pisze bardzo du¿o tekstów do katalogów,
równie¿ z³ych artystów.
98. Krzysztof Jurecki - Muzeum Sztuki w £odzi,
zawziêty i niezwykle p³odny krytyk i historyk,
opisywacz ró¿nych ³ódzkich ruchów artystycznych,
przede wszystkim uwielbia fotografiê i film, lubi
publikowaæ niewiarygodnie d³ugie teksty w
„Exicie”. Ci¹gle nie mo¿e przebiæ siê na pierwsz¹
liniê, byæ mo¿e istniej¹ po temu rozs¹dne powody.
99. Urszula Czartoryska - niedawno zmar³a,
krytyczka i historyczka sztuki, zw³aszcza fotografii,
napisa³a kilka wa¿nych ksi¹¿ek, d³ugo (do œmierci)
pracowa³a w Muzeum Sztuki w £odzi. ¯ona
Ryszarda Stanis³awskiego (patrz poz. 47).
100. Maria Morzuch - kuratorka Muzeum Sztuki w
£odzi, ale pochodzi z Trójmiasta, wiêc mówi, ¿e
ma dystans. W latach 80. lansowa³a m³od¹ polsk¹
sztukê zagranic¹. Swobodna.
101. Jaromir Jedliñski - wychowanek Ryszarda
Stanis³awskiego (patrz. poz. 47), nie utrzyma³ siê
d³ugo na stanowisku dyrektora ³ódzkiego Muzeum
Sztuki, po odejœciu niezrzeszony, pisuje
nieprzejrzyste teksty o artystowskich artystach
(Chlanda), robi fajne zadymy po alkoholu. Bardzo
wysoka pozycja w uk³adzie scalonym sztuki
polskiej, zaufany Andy Rottenberg (patrz poz. 120),
ma kontakty zagraniczne.
102. Zbigniew Makarewicz - d³ugoletni awangardzista
wroc³awski, postaæ offowa.
103. £ukasz Guzek - krakowski impresario od
performance’ów itp. Kluczowa postaæ w sieci
alternatywno-performerskiej uk³adu scalonego.
Ma tajn¹ Galeriê QQ w Krakowie.
104. Janusz Zagrodzki - badacz polskiej
awangardy, w szczytowym okresie swej kariery
wicedyrektor warszawskiego narodowego, w
koñcu zmuszony do powrotu do £odzi. Postaæ
dwuznaczna.
105. Szymon Bojko - sêdziwy krytyk, g³ównie
specjalista od grafiki u¿ytkowej, napisa³
podstawow¹ ksi¹¿kê o historii polskiego plakatu,
za czasów PRL-u du¿o jeŸdzi³ zagranicê, pisa³ m.in.
do „Projektu”, ostatnio wyk³ada w USA.
106. Ewa Kuryluk - artystka i pisarka, w latach 70.
malowa³a fajne obrazy. Emigrowa³a, w USA
napisa³a m¹dr¹ ksi¹¿kê o chustce Weroniki,
wyrobi³a te¿ sobie œwiadomoœæ feministyczn¹,
ostatnio publikuje eseje w „Magazynie Gazety
Wyborczej”, twierdzi, ¿e kocha sztukê.
107. Alicja Kêpiñska - poznañska profesorka
historii sztuki, du¿y autorytet dla miejscowych
artystów, napisa³a ksi¹¿kê o sztuce polskiej 1945-
1978.

108. Monika Kuc - recenzentka „Gazety Sto-
³ecznej”, aktualnie, dziêki pozycji gazety dla której
pracuje, liderka na liœcie II-ligowych recenzentów
plastycznych.
109. Maria Domurat - sympatyczna dama ze
zniechêty, zna wszystkich artystów, bo kieruje
dzia³em dokumentacji zniechêty
110. Piotr Sarzyñski - warszawski playboy, szpakowaty
modniœ, zarabia na ¿ycie wypisy-waniem komuna³ów
o sztuce na ³amach tygodnika „Polityka”.
111. Piotr Piotrowski - PPP - Profesor Politycznie
Poprawny, topowy historyk sztuki z Poznania, specjalista
od dyskursów, sympatyczny (patrz tak¿e
„Raster” nr 5, s. 63).
112. W³odzimierz Nowaczyk - muzealnik z
poznañskiego narodowego.
SZÓSTY RZ¥D
113. Jan Stanis³aw Wojciechowski - rzeŸbiarz i
pisarz badaj¹cy granice wytrzyma³oœci jêzyka i
czytelników. Dyrektor przeznaczonego do likwidacji
Instytutu Kultury. Ostatnio specjalista od
efektownych blaman¿ów i weneckiej opalenizny
(o jego nieszczêœliwej roli kuratora polskiego
pawilonu na biennale w Wenecji czytaj w „Rastrze”
nr 5, s. 60). Najœwie¿sz¹ wpadk¹ Wojciechowskiego
by³ udzia³ w promocji wydanej przez Instytut
Kultury ksi¹¿ki Andrzeja Turowskiego - ambitna
wypowiedŸ dyrektora zosta³a przerwana przez
autora ksi¹¿ki s³owami: „Pan nie zrozumia³ ksi¹¿ki,
któr¹ sam wyda³!”
114. Barbara Wojciechowska - ¿ona Aleksandra
Wojciechowskiego (patrz poni¿ej).
115. Aleksander Wojciechowski - zas³u¿ony
kronikarz polskiego ¿ycia artystycznego (równie¿
wspó³czesnego), przez wiele lat kurator polskiego
pawilonu na biennale w Wenecji, ostatnim wielkim
prze¿yciem artystycznym by³a dla niego sztuka
przykoœcielna czasów stanu wojennego, czemu
da³ wyraz w ksi¹¿ce „Czas smutku, czas nadziei”.
116. El¿bieta Zawistowska - modelowa ciotka,
zajmuje siê sztuk¹ w sto³ecznym narodowym.
117. Anka Ptaszkowska + Klio i Mnemosyne -
wspó³za³o¿ycielka Galerii Foksal, sk¹d odesz³a w
wyniku ideowej schizmy pod koniec lat 60. Przez
jakiœ czas by³a ¿on¹ Edwarda Niebieski Pasek
Krasiñskiego, maj¹ córkê. W latach 70. wyemigrowa³a
do Francji. Ca³y czas trzyma siê na dystans.
118. Maryla Sitkowska - szefowa Muzeum ASP w
Warszawie, wie prawie wszystko o polskiej sztuce
lat 70. i 80., równie¿ od strony towarzyskiej i anegdotycznej,
robi najlepsze w kraju kalendaria karier
artystycznych (klasyka gatunku - kalendarium Gruppy
w katalogu wystawy w zniechêcie w 1992 r.).
119. Ma³gorzata Winter - dyrektorka Muzeum
Okrêgowego im. Leona Wyczó³kowskiego w
Bydgoszczy. Wybitna organizatorka, kuratorka
podstawowych wystaw retrospektywnych
(Dwurnik, Kowalski) oraz corocznej wystawy imprezowo-sieciowej
„Oikos”. Ostatnio w silnym
zwi¹zku emocjonalnym ze scen¹ ³ódzk¹. Postaæ
szczególnie pozytywna, towarzyska i zabawowa.
120. Anda Rottenberg - Margaret Thatcher polskiej
ludzie, którzy rz¹dz¹ sztuk¹
Cuda w Fundacji Batorego:
Rakowska rozrzuca dolary,
Grygiel rozdwaja siê
sztuki, superwajzorka, absolutny numer 1 uk³adu
scalonego, szefowa zniechêty, nietykalna, co
zamierzy to zrobi, dzia³a wy³¹cznie politycznie i
strategicznie, pisz¹ o niej z podziwem pisma
kobiece, a nawet „Magazyn Gazety Wyborczej”.
Obdarzona dramatycznym ¿yciorysem i rozleg³ymi
znajomoœciami (wszêdzie), znana w art-worldzie.
121. Jaros³aw Œwierszcz - wicedyrektor zniechêty,
rasowy polityk sztuki, specjalista od wystaw
sieciowych (szersze omówienie patrz „Raster” nr
5, s. 62)
122. Janusz Miliszkiewicz - chudy dziennikarz interesuj¹cy
siê sztuk¹, przede wszystkim na ³amach
miesiêcznika „Twój Styl”
123. Mieczys³aw Morka - warszawski historyk
sztuki nowo¿ytnej, postanowi³ zdemaskowaæ
faktyczn¹ wartoœæ kolekcji Porczyñskich (patrz
poni¿ej), przeprowadzi³ badania, opublikowa³
artyku³ naukowy w „Biuletynie Historii Sztuki” i
ostr¹ ksi¹¿kê w wydawnictwie BGW, za co Porczyñski
pozwa³ go do s¹du, procesowa³ siê, sta³
siê s³awny. Ca³¹ aferê okupi³ chorob¹ serca.
124. Zbigniew Porczyñski - chemik-emigrantrepatriant-awanturnik.
W latach 80. przywióz³ do
Polski puszkê Pandory w postaci obszernego
zbioru malarstwa europejskiego, który jest mniej
warty ni¿ wszyscy myœleli, ale sta³ siê bohaterem
narodowym, wpl¹ta³ w ca³¹ sprawê koœció³ i
papie¿a. Nie dotrwa³ do zakoñczenia procesów z
Mork¹ (patrz wy¿ej), umar³. Nie uda³o mu siê
równie¿ zostaæ senatorem (a próbowa³).
125. Hanna Kotkowska-Bareja - kustoszka dzia³u
rzeŸby w warszawskim narodowym. Podobno tylko
ona wie gdzie co jest pochowane. Jest wdow¹ po
kultowym re¿yserze filmowym Stanis³awie Bareji.
126. Dorota Folga-Januszewska - wicedyrektorka
warszawskiego narodowego, zajmuje siê sztuk¹
XX wieku, leci na g³oœne nazwiska. Ostatnio mia³a
kilka wpadek, m.in. bêd¹c kuratork¹ wystawy
Andy’ego Warhola nie wiedzia³a co kryje siê pod
nazw¹ The Velvet Underground, czemu da³a wyraz
w tekœcie opublikowanym w katalogu i na ulotkach
(pisaliœmy o tym w „Rastrze” nr 6, s.113).
127. Zofia Go³ubiew - wicedyrektorka narodowego
krakowskiego, to m.in. dziêki niej wystawy w
krakowskim muzeum prezentuj¹ siê znacznie lepiej
ni¿ te same prezentowane w sto³ecznej zniechêcie.
Poza tym postaæ krakowska.
128. Tadeusz Chruœcicki - dyrektor krakowskiego
narodowego.
SIÓDMY RZ¥D
129. Zbigniew Taranienko - g³ówny specjalista
od teatru Józefa Szajny (i niczego wiêcej). Smutas.
Przez jakiœ czas prowadzi³ Galeriê Studio w
Warszawie, pozna³ wtedy wielu artystów (ale nie
sztukê). By³ mê¿em Moniki Ma³kowskiej (patrz
poz.165), rozwiedli siê.
130. Andrzej Bonarski - legendarny mecenas
m³odej sztuki lat 80. Wspó³twórca wystawy „Co
s³ychaæ” w zak³adach Norblina w 1987, a nastêpnie
wydawca serii kultowych publikacji. Ostatnio
niespodziewanie powróci³ na scenê artystyczn¹
34
jako sponsor „Olimpii” Katarzyny Kozyry. Praca ta
jest obecnie jego w³asnoœci¹.
131. Grzegorz Dziamski - jeden z licznych
poznañskich estetyko-filozofo-historyko-teoretyków
sztuki, ma pozycjê w uk³adzie scalonym sztuki
polskiej. Ostatnio zosta³ sekretarzem redakcji
nowego poznañskiego miesiêcznika z ambicjami
„Reklama+”, który wyró¿nia siê gruboœci¹ grzbietu
(niestety, na razie niczym wiêcej).
132. Nina Rozwadowska - szefowa Galerii Grafiki
i Plakatu (dawniej P.P. Desa) w Warszawie. ¯yje ze
sprzeda¿y prac artystów po szeœædziesi¹tce.
133. Wojciech Skrodzki - religijny historyk sztuki
XX wieku. Obecnie w ekipie sto³ecznego „Pokazu”
(patrz poz. 4).
134. Stanis³aw Stopczyk - emerytowany krytyk
II-ligowy, autor podrêczników szkolnych i innych
ksi¹¿ek popularyzatorskich. Kiedyœ publikowa³ w
„Projekcie”. W latach 90. lansowa³ z³¹ sztukê na
³amach „Art & Business”.
135. Marcin Gi¿ycki - specjalista od polskiego
awangardowego kina przedwojennego, zrobi³ z
tego doktorat i wyda³ dwie ksi¹¿ki. Poza tym d³ugo
siedzia³ w USA, próbuje stylizowaæ siê na znawcê
Rastryœci pod
prysznicem
GoŸdziewskiego

i erudytê, dlatego te¿ zapewne nosi brodê.
136. Wojciech Karpiñski - pracownik paryskiej
piekarni ciast truj¹cych, pseudo-emigrant, autor
niestrawnych esejów na temat sztuki publikowanych
w „Zeszytach Literackich”, s³ynny przede
wszystkim ze streszczania listów Van Gogha.
137. Grzegorz Sztabiñski - nieciekawy ³ódzki
artysta i teoretyk sztuki w wieku póŸnoœrednim.
138. Jerzy Hanusek - lider krakowskiego stowarzyszenia
Otwarta Pracownia, fan malarstwa, z
poczuciem krzywdy i niedocenienia swoich
przyjació³ malarzy krakowskich, których lansuje.
M¹¿ malarki-amatorki Bettiny Bereœ, córki Jerzego.
139. Janusz Petrykowski - postaæ dramatycznie
zwi¹zkowa, kapitan na ton¹cym okrêcie DUPY czyli
sto³ecznej galerii zwi¹zku zawodowego polskich
beztalentów artystycznych.
140. Krystyna Zwoliñska - £ódŸ, wyk³ada³a historiê
sztuki na ró¿nych krajowych ASP, w koñcu napisa³a
podrêcznik „Ma³a historia sztuki” (1995).
141. Grzegorz Borkowski - sympatyczny kurator z
zuja, mi³oœnik sztuki konceptualnej i tekstualnej,
przy okazji sam równie¿ robi czasem dzie³a sztuki
w tym typie.
142. Katarzyna Bik - „Gazeta Wyborcza” -
krakowska synteza Doroty Jareckiej (patrz poz. 164)
i Moniki Kuc (patrz poz. 108)
143. S³awomir Bo³dok - historyk sztuki, w latach
90. Znany jako g³ówny specjalista od krajowych
notowañ aukcyjnych (dzia³a³ na ³amach „Art & Business”),
wczeœniej P.P. Desa, a nawet nacjonal. Obecnie
czêœciowo na emeryturze, czêœciowo wolny
strzelec.
144-145. Pawe³ Sosnowski i Joanna Sosnowska
- parka. Ona historyczka sztuki i eseistka rozpiêta
miêdzy kapistami a Tomaszem Ciecierskim. On -
postaæ telewizyjna, próbowa³ robiæ programy i
filmy o sztuce w TVP, w koñcu podda³ siê i zosta³
urzêdnikiem telewizji publicznej. Wczeœniej
próbowa³ handlowaæ sztuk¹. Oboje - bywalcy
salonów, mi³oœnicy sztuki salonowej.
146. Marta Tarabu³a - za³o¿ycielka i szefowa s³ynnej
krakowskiej Galerii Œciskacz (vel Zderzak), córka
krakowskiego malarza Janusza Tarabu³y, z dobrej
rodziny, sprytna i przebieg³a, inteligentna i bezlitosna,
lansuje w Krakowie dobrych, warszawskich
malarzy, naœmiewa z krakowskiego
pó³œwiatka artystycznego, dlatego te¿ krakowski
pó³œwiatek jej nie lubi. Ma mê¿a (patrz poni¿ej) i
coraz wiêcej dzieci (przyby³o w zesz³ym roku).
147. Jan Michalski - m¹¿ Marty Tarabu³y (patrz
wy¿ej). Myœliciel i pisarz, badacz tradycji
kulturowych, apologeta malarstwa Andrzeja
Wróblewskiego, Jaros³awa Modzelewskiego i
Marka Sobczyka, których zalety opisa³ w licznych
tekstach o g³êbokich walorach literackich.
Zgrywus, umie pisaæ dowcipne teksty o polskiej
sztuce wspó³czesnej. Naucza sztuki m.in.
redaktorów krakowskiego miesi¹cznika „Znak”.
148. Jerzy Madeyski - krytyk krakowski starszej
daty, pisze o kim popadnie, na ogó³ w superlatywach,
mówi¹ o nim „partyjny”
ÓSMY RZ¥D (ostatni)
149. J. Ryba - nie ¿yje, podobno za³o¿y³, albo
prowadzi³, alternatywn¹ galeriê we Wroc³awiu, w
latach 80.
150. Andrzej Bieñkowski - malarz o orientacji
ch³opomañskiej, dosypuje piasku do farb, aktywista
zwi¹zkowy.
151. Jacek WoŸniakowski - historyk sztuki („Czy
artyœcie wolno siê ¿eniæ?”), pomnikowa postaæ
krakowsko-chrzeœcijañska, bohater wierzeñ i
podañ mieszczañskich, spadkobierca i potomek
wszystkich najwa¿niejszych rodów galicyjskich,
profesor KUL-u, w³aœciciel wielu dzie³ sztuki oraz
jednego z najwa¿niejszych zabytków XX-wiecznej
architektury polskiej - zakopiañskiej willi Pod
Jedlami (1897, proj. Stanis³aw Witkiewicz).
152. Stanis³aw Tabisz - nie utalentowany malarz
ludzie, którzy rz¹dz¹ sztuk¹
krakowski w œrednim wieku, pisze te¿ artyku³y o
swoich kolegach malarzach - trochê pretensjonalne
- np. na ³amach krakowskiego miesiêcznika
„Architektura i Biznes”
153. Justyna Guze - orientacja w³oska, córka
Joanny Guze („Impresjoniœci”), plotki mówi¹, ¿e
jest córk¹ znanego profesora, którego orientacja
seksualna teoretycznie wyklucza tak¹ mo¿liwoœæ.
154. Krzysztof Stanis³awski - II-ligowy impresario,
kurator, krytyk trójmiejski. Niedawno przesta³
byæ dyrektorem Pañstwowej Galerii Sztuki w
Sopocie. Od kilku lat próbuje bezczelnie wydawaæ
podróbê legendarnego pisma „Projekt” (kto mu
da³ logo!?) na ³amach której lansuje II-ligowych
artychów trójmiejskich (dogada³ siê chyba z
akademi¹).
155. Jacek Werbanowski - szef warszawskiej
Galerii Promocyjnej i kwartalnika „Exit”. Jedynym
atutem galerii jest fakt, ¿e mieœci siê na miejscu
legendarnej Galerii Krzywe Ko³o. Z kolei czasopismo
przypomina formatem ¿agiel (czarno-bia³y)
i faktycznie drukuje to, co akurat wiatr przywieje
do redakcji. Korzystaj¹ z tego II-ligowi krytycy, jak
równie¿ czasem wa¿niejsze lub m³odsze postaci,
kiedy nie maj¹ co zrobiæ z tekstem, lub chc¹ zrobiæ
przyjemnoœæ zaprzyjaŸnionemu artyœcie.
156. Wojciech Cesarski - filozof z „Gazety Wyborczej”,
podobno to on kusi³ niejednokrotnie recenzentów
„G.W.” do pisania Ÿle o sztuce wspó³czesnej.
157. Andrzej Skoczylas - kiepski malarz i redaktor
totalnie wyklêty przez œrodowisko za ciemne
sprawki polityczne w latach 80. Korzystaj¹c ze
sprzyjaj¹cej koniunktury politycznej usi³owa³ do
niedawna kontynuowaæ wydawanie za pañstwowe
pieni¹dze pisma „Sztuka”, które osi¹gnê³o kuriozalnie
kompromituj¹cy poziom merytoryczny
(jedyni autorzy - Skoczylas i Skoczylasowa) i oryginaln¹
numeracjê kolejnych wydañ (numery 1-6 i
7-12). Próby objêcia ciep³ej posadki dyrektora zuja
mimo licznych prowokacji nie powiod³y siê, w
miêdzyczasie zmieni³a siê ekipa rz¹dz¹ca i dalszy
los Skoczylasa na szczêœcie nie jest znany.
158. J. Saber - konspiracyjny pseudonim Andrzeja
Osêki - pod tym pseudonimem pisa³ w czasie stanu
wojennego do podziemnych pisemek. Osêka to
najbardziej znany i popularny krytyk sztuki czasów
PRL. W percepcji sztuki zatrzyma³ siê na etapie
Arsena³u’55, s³awê ugruntowa³ zjadliwymi
Konkurs!
Uwaga czytelnicy! Redakcja „Rastra” w trosce
o rozwój wiedzy z zakresu wspó³czesnego
¿ycia artystycznego og³asza konkurs na
rozszyfrowanie wybranych detali obrazu
Edwarda Dwurnika „170 polityków sztuki”.
Odpowiedzi na poni¿sze pytania prosimy
nadsy³aæ pod adres redakcji do koñca kwietnia
br. W nastêpnym numerze „Rastra”
opublikujemy najciekawsze odpowiedzi i
og³osimy zwyciêzcê konkursu. Nagrod¹ jest
ufundowany przez artystê, oryginalny rysunek
Edwarda Dwurnika!
1. Dlaczego Andrzej Skoczylas i Tomasz
Rudomino rzygaj¹ na g³owê J. Sabera?
35
artyku³ami na temat bie¿¹cej produkcji artystycznej
w oficjalnych tygodnikach kulturalnych. Potem
za³apa³ siê na podziemie, sk¹d trafi³ do „Gazety
Wyborczej”.
159. Tomasz Rudomino - znany jako autor
pokracznych rankingów artystów polskich
publikowanych pod koniec lat 80. w prasie
oficjalnej. Obecnie w totalnym odwrocie.
160-161. Dobrochna i Jerzy Olkiewicz - ma³-
¿eñstwo. Jerzy Olkiewicz, kiedyœ piewca nowoczesnoœci,
przyjaciel artystów - pisa³ im recenzje
w ró¿nych pismach (g³ównie w „Kulturze”). Mówi
siê, ¿e maltretowany przez ¿onê pi³ i utopi³ siê w
Jeziorku Czerniakowskim.
162. Marek Meschnik - pracowity i staranny kurator
Muzeum Górnoœl¹skiego w Bytomiu. Organizuje
tam du¿e wystawy cenionych malarzy (Tarasewicz,
Dwurnik, Gierowski, Ciecierski etc.).
163. Wojciech Tuleya - szef galma¿erii Art na
Krakowskim Przedmieœciu w Warszawie. Dwurnik
bywa tam codziennie i ma tam swój w³asny fotel.
164. Dorota Jarecka - osoba, która decyduje o
gustach plastycznych polskiej inteligencji. G³ówna
recenzentka „Gazety Wyborczej”, której teksty
dzia³aj¹ na superwajzorów uk³adu scalonego
polskiej sztuki jak p³achta na byka. Wykszta³ci³ siê
nawet swoisty kompleks Jareckiej - poniewa¿ jest
bardzo mi³a i dobrze osadzona w warszawce, oraz
pisze dla najbardziej presti¿owej gazety w kraju,
jest zapraszana i podejmowana z wszelkimi
honorami, wszyscy z zapartym tchem czytaj¹ jej
ka¿dy kolejny tekst, jednoczeœnie jednak w
Jarecka
obna¿a siê
przed
Ma³kowsk¹
towarzystwie nie wypada powiedzieæ niczego
dobrego na temat jej artyku³ów. Ostatnio Dorota
Jarecka zapisa³a siê równie¿ w historii literatury
polskiej jako dziewczyna Krzysztofa Vargi.
165. Monika Ma³kowska - niespe³niona artystka
warszawska, znana, populistyczna recenzentka
„Rzeczpospolitej”, przez niezorientowanych
uwa¿ana za krytyka sztuki. Jej mê¿em by³
Taranienko (patrz poz. 129).
Wielcy nieobecni: Dorota Monkiewicz, Stefan
Szyd³owski, Aneta Szy³ak, Adam Szymczyk
fotografie: ³ukasz gorczyca i micha³ kaczyñski
2. Dlaczego Bo¿ena Czubak idzie pod rekê z
Ryszardem Ziarkiewiczem?
3. Dlaczego J.A. Zieliñski, W. Fydrych, J.
Brukwicki i J. Krzymuska maj¹ spêtane rêce i
nogi ³añcuchami?
4. Dlaczego Rajmund Kalicki klêcz¹c trzyma za
rêkê Ewê Toniak?
5. Wyjaœnij sens sceny ukrzy¿owania Janusza
Boguckiego.
6. W jakiego koloru sukienkê ubrana jest Maria
Poprzêcka?
7. Dlaczego Jan Stanis³aw Wojciechowski
prowadzi na smyczy lwy?
8. Dlaczego w tytule obrazu jest 170 polityków,
a na obrazie 165?