buraya

Demədim: ümidsiz, ağlar qalarsan,–
Saralıb günbəgün sən hey solarsan,
Bilmirdim, bilmirdim, peşman olarsan,
Gəzərsən izimdən gen yavaş-yavaş.
Cırıldı şəkilim, çəkildim dara,
Kim olar pənahım, kim gələr kara?
Qara baxtım hara, səadət hara–
Düşürkən saçıma dən yavaş-yavaş.
12 dekabr, 1967.
Dəmirçi
***
Açıq danışmağa yox ixtiyarım,
Gizli alışıram, gizli yanıram.
Əyilib, bükülüb o şah vüqarım,
Özümü ən aciz insan sanıram.
Qulaq as, aldadar ürəyin səni,
Ötəri bir hissə, bəlkə, əsirsən.
Dəhşətlər, tufanlar gözləyir məni,
Həyatdan payını niyə kəsirsən?
Sən gözəl, sən ufaq– bir çiçək kimi,
Sənə layiq vaxtım məndən uzaqdır.
Didib yeyəcəkdir bu dərd qəlbimi–
Ümidim varsa da, yəqin, nahaqdır.
Bilmirsən, başımdan keçən qovğanı,
Qara bəxtim hara, səadət hara?!
Eşqinlə gəzərdim bütün dünyanı,
Hər yanda min dəfə çəkilsəm dara!
92