buraya

Müharibə illərini –
Qanlı, qadalı keçmişi,
suallı, nidalı keçmişi,
yada salıram.
Danışıram Vətənin
ölümə meydan oxuyan
oğlundan, qızından,
faşist sazağından,
Dünyanın qışa dönən
yazından.
Danışıram irqindən, millətindən,
elindən,
dilindən,
ayrı düşən körpələrdən,
ət ürpədən
insan naləsindən,
mərmi səsindən.
Danışıram
Lenin şəhərindən –
üşüyən körpədən,
qəzəbli alimdən,
yanan pianodan...
Dayanıb bir an,
fikrə dalıram.
Sanki yada salıram
al bayraq sancılan günü
Reyxstaqın qülləsinə,
Qatıram səsimi
milyonların “ura” səsinə.
Sonra dərindən köks ötürüb
dayanıram bir anlıq.
Çəkilir yavaş-yavaş
gözlərimdən qaranlıq.
Deyirəm: -- Müharibə yoxdur,
36