buraya

Pərən-pərən biz nə hayda,
Edə bildik hələ toy da.
Üzəvari bu olayda
Dərdimizi danan olduq.
Çörək tapdıq – birgə yedik,
Həsəd çəkdi neçə düdük
Allaha təvəkkül dedik,
Ümidlərə qonan olduq.
Üz tutub biz ulu göyə,
Yalvarırıq rəhm eyləyə,
Qərib doğulan körpəyə
Kənd adını anan* olduq.
Bağlar, dağlar, qayalar da,
Yada düşər – oyalar da,
Özümüzü röyalarda
Kəndimizdə sanan olduq.
12 fevral, 1999
--------------------------
*öyrədən, yada salan
172