buraya

Şan-şöhrət içində
yaşa doldu.
Ömür sürdü, kef çəkdi.
Düşündü:
–Dahilər sırasında
yeganədi, təkdi.
Arvadı Yaltada,
Qızı Soçidə,
Özü “Volqa”da –
sükan arxasında
“qönçəsi”də yanında.
Bəli, “ömür sürdü,
kef” çəkdi
Üstəlik düşündü:
“Dahilər cərgəsində”
yeganədi, təkdi.
Biri insanlığa çatdı,
Biri insanlığı atdı.
O da insandı,
Bu da insandı.
***
Biri yandı—
zaman-zaman közərdi.
Biri dedi:
-Dəlidi, səydi.
O da insandı,
Bu da insandı.
***
Biri şairəm dedi
Gündə şeir yazd –
qafiyəli, ölçülü.
Hey özünü –
şöhrətini düşündü.
16