buraya

Dilimdən düşmədi sözün, söhbətin,
Sirli dünyasında ilk məhəbbətin.
Qəlbimi quş kimi diddi həsrətin,
Ah! Yenə qiymətsiz, yaman mən oldum.
Sanasan lal idim, dil açdım o gün,–
Həyatda özümə yol açdım o gün,
Qayğısız günlərə əl açdım o gün,
Ümidsiz odlara yanan mən oldum.
Aylar ilə döndü, dəyişdin yaman,
Ötərgi səslərə hay verdin, aman!
Sən öz ismətini tapdayan zaman,
Əzilən mən oldum, sınan mən oldum.
Ərşadı ad etdin adlar içində,
Yadda da yad oldun yadlar içində,
Qar kimi, buz kimi odlar içində,
Alışan mən oldum, donan mən oldum.
4 noyabr, 1960
Bakı
***
Qəlbim bir şüşədir–çox ufaq, kövrək,
Onunla ehmalca davranmaq gərək,
Sınarsa, ömürlük yamanmaz ürək–
Tanrıya xoş getməz, qanan istəməz.
***
Eh! Ömrüm fikirlər, duyğular oldu,
Hər arzum, niyyətim qalar dünyada.
Yaşadım nə üçün bilən olmadı,
De, məndən kim soraq alar dünyada?
***
144