buraya

NƏ QƏM
Çoban qardaş, nədir belə baxırsan,
Yayın qızmar vaxtı bir ilan kimi?
Sağlam canı xəstə oda yaxırsan,
Sən öz varlığına peşiman kimi.
Süzürsən sən məni ayaqdan başa,
Qəzəbdən çomağı yerə döyürsən.
Yoxsa geyimimə edib tamaşa,
“Müqəddəs varlığa” boyun əyirsən.
Yumuşaq tələffüz, incə hərəkət,
Mənimdir bu geyim, gözəl səliqəm.
O tütək, o çomaq, tükənməz qüvvət,
Yenilməz o hünər sənindir, nə qəm.
1961
***
Könlüm məni vadar edir
Gülüm, sənə söz deməyə,
Ürəyimə alov saçan,
Gözlərinə köz deməyə.
Hər əzaba sinə gərib,
Həyatımı bada verib,
Bağrım başın qanlı görüb,
Kirpiyinə biz deməyə.
***
138