buraya

Artıq nəyə lazım giley, şikayət,
Nə sən məni qına, nə də mən səni.
Onsuz da tükənməz dərdli hekayət,
Qaytara bilməzsən geriyə məni.
1962, Bakı
SEVMİŞƏM
Günahsizam, günahkara bənzərəm,
Gül bağında qönçə gülü sevmişəm.
Bahar fəsli səmalarda şimşəyi,
Dağ döşündə azad seli sevmişəm.
İnsan var ki, ilkin, sonun tanımaz,
Gündə bir don geyər, donun tanınmaz.
Mənim dilim buxov–qanun tanımaz,
Xilqətimdir–belə dili sevmişəm.
Qoy od tutum, alovlanım, sönüm də,
Qorxum yoxdur ölüm dursa önümdə.
Azadlıqdır məhəbbətim, dinim də!
Gələcəyi–azad eli sevmişəm.
Çox danışıb gəl ağrıtma başımı,
Ümid etmə dağıdasan huşumu,
Bəlkə, öldüm, bu gün yazım yaşımı–
Yüz il sonra gələn ili sevmişəm.
12 dekabr 1962 Bakı.
121