buraya

Çatdım dedim vəslinə mən, röyalarda tapıb səni,
Oyandıqda yalan görüb, müdam dübarə, ağlaram!..
Sənə səndən giley deyim–niyə bizi viran etdin?!.
Ömrü peşman vurub başa, gəlib zinharə, ağlaram!..
Sənə qıyan qanlı fələk bizi gör zay etdi necə,
Baharımız qışa döndü, gülümüz xarə, ağlaram!..
Kamil insan, qınama sən, yarı yolda qalmış olsam,
Qismətimdir özü qıymış, o əhli karə ağlaram!
Doğan günəş batacaqdır– bu bir aydın həqiqətdir!..
Elləri zülmətdə qoyan qadir “zülmkarə” ağlaram!..
Kimdir bu viranəlikdə abad edə bərbad könlü,
Yoxbilib Mir Məhəmmədi–dönüb zəvvarə, ağlaram!..
May 1982
AĞLAR
Mir Məhəmmədə ağı
Ağlar gözüm, ağlar qəlbim, ağlar, virim-virdim ağlar!
Din-imanım, etiqadım,həyata ümidim ağlar.
Vəcdə gəlib vücudumda nalə çəkər hər zərrələr,
Özümdən də betər-betər cümlə dostlar gördüm, ağlar...
Pirim, Mirim, Məhəmmədim, ağam, ali-əbam mənim,
Yeddi arxa gələn nəslim müdamı bu dərdim ağlar.
Gördüm qiyamət gününü, qorxum yoxdur axirətdən,
Canı cəhənnəm oduna sağlığında verdim, ağlar!
12