Kolekcjonowanie fotografii - Paweł Janczaruk - Korex

Moda na kolekcjonowanie fotografii artystycznej pojawiła się pod koniec XX
wieku. Na początku kwietnia domy aukcyjne organizują aukcje fotograficzne.
Kolekcjonerzy zdjęć mogą znaleźć tu pierwsze odbitki ze szklanych negatywów,
historyczne dagerotypy, zdjęcia z połowy XIX wieku i fotografie uznanych
artystów. Wstęp na aukcje jest otwarty. Zwiedzający po włoŜeniu
bawełnianych rękawiczek moŜe wziąć w ręce oryginalną odbitkę. Na tych
aukcjach padły światowe rekordy cen fotografii. W Sotheby's, za zdjęcie
Edwarda Westona z 1924 roku, przedstawiające namiot cyrkowy, zapłacono
266 500 dolarów. Man Ray'a, wyceniono na 60 000 dolarów. Robert Miller
Gallery, portrety małego formatu wykonane przez Stanisława Ignacego
Witkiewicza z lat 1911 –1914, wyceniło od 15,000 do 60,000 dolarów.
Oprócz tego Ŝe stworzymy kolekcję, trzeba jeszcze o nią zadbać. Fotografie, jak
kaŜde prace na papierze, mają swój „okres trwałości”. Jednak odpowiednie
przechowywanie pozwoli długo przetrwać kolekcji. Oto kilka podstawowych
zasad dbania o zdjęcia. Oczywiście nie naleŜy przesadzać. Kolekcję tworzymy
po to Ŝeby ją oglądać. Idealne warunki przechowywania fotografii, to ochrona
przed światłem (szczególnie słonecznym). Oprawa w tekturę bezkwasową.
Ramy nie mogą być zrobione z surowego drewna. Szkło powinno zatrzymywać
promienie UV. Fotografie naleŜy przechowywać w klimatyzowanym
pomieszczeniu, z dala od oparów chemicznych i dymu papierosowego. Zdjęcia
oglądamy przez bawełniane rękawiczki. Pudełka do przechowywania prac
powinny być wykonane z tektury bezkwasowej. Fotografie trzeba oddzielać od
siebie bibułkami.
Pamiętajmy, Ŝe fotografie kolorowe (C-print), są mniej trwałe. Po kilkunastu
latach zmieniają kolory. Pojawiły się juŜ na rynku papiery, których trwałość
ocenia się na 70 lat. Ale mimo tego wielu fotografów nie wykonuje odbitek
kolorowych. JeŜeli decydujemy się na kolorowe prace, to naleŜy uŜywać
papierów Ilfochrome (dawniej Cibachrome), lub technologii Fresson. Obie
technologie są trwalsze od kolorowych powiększeń. UŜywa się w nich
pigmentu (Fresson), przez co są bardzo trwałe, ale równieŜ drogie. Prace
czarno-białe, to odbitki srebrowe (silver gelatine). Te powiększenia są bardzo
trwałe (chyba Ŝe nie została zachowana prawidłowa technologia wykonania
odbitki). Fotograficy tworzący na początku XIX wieku uŜywali, do swoich
najlepszych prac, technik platinium i palladium. W latach 60-tych platinium
powróciła na rynek fotograficzny niestety jest to bardzo droga technologia.
Platinium prints mają bardzo duŜą i delikatną rozpiętość tonalną. Posiadają
archiwalną jakość i znikają gdy papier ulegnie zniszczeniu. Trwałość
platinium szacuje się na 1000 lat. Nie moŜna tego jednak potwierdzić, gdyŜ
fotografia ma niecałe 170 lat.
Fotografia jest formą sztuki na miarę naszych czasów. Jest to medium, z
którym się wychowaliśmy, dorośliśmy a teraz zaczynamy doceniać.
Dodatkowo fotografia pozostaje stosunkowa dostępna w porównaniu z innymi
sztukami plastycznymi. Antiqnet fotografie Wiliama Sanders’a „Musicians,
Shanghai” (1870), licytuje od 1 250 dolarów. Ale znakomite grawiury Karla
www.korex.net.pl