Leitarvæn gerð - 98-a Universala Kongreso de Esperanto

Hugh Martin (1931-2001)
Hugh Martin var skoskur esperantisti, sem var í fjöldamörg ár virkur í skosku og alþjóðlegu
esperantohreyfingunni. Hann starfaði sem prestur og þjónaði í Glasgow, Kaíró og
síðustu ár sín í Birmingham. Á árunum í Glasgow var hann formaður Esperantofélagsins
í Glasgow og ritstjóri Esperanto en Skotlando, tímarits skosku esperantosamtakanna.
Hann starfaði einnig í Esperantosambandi Bretlands, var meðal dæmenda í árlegri
bókmenntasamkeppni á vegum Alþjóðlega esperantosambandsins (UEA), birti þýðingar
í Skota Antologio (Sýnisbók skoskra bókmennta) og á starfsárum hans í Kaíró var honum
af hálfu UEA falið að skipuleggja arabísku esperantohreyfinguna og hafa við hana
samvinnu.
Hugh Martin var framúrskarandi málvísindamaður. Auk esperantos hafði hann fullt
vald á íslensku, latínu, grísku, hebresku, arabísku og gelísku. Árið 1978 fór hann til
Íslands, þar sem hann starfaði í sex ár sem enskukennari í Fjölbrautaskóla Vesturlands á
Akranesi og var jafnframt í tengslum við íslenska esperantista. Þau tengsl leiddu til þess
að hann tók saman esperanto-íslenska orðabók, en handrit hennar afhenti hann Íslenska
esperantosambandinu til eignar. Í Egyptalandi þýddi hann á esperanto úr arabíska frumtextanum
rit eftir Taha Hussein, Vivotagoj I (Ævidagar I) sem er varðveitt í handriti.
Hugh Martin sneri aftur til Bretlands frá Egyptalandi árið 1989 og þjónaði sem prestur
í Birmingham til dauðadags árið 2001. Þar hélt hann áfram starfi sínu í þágu esperantos
sem almennur fulltrúi og fagfulltrúi á vegum UEA og ritstýrði á ný tímaritinu Esperanto
en Skotlando. Á þessum tíma tók hann saman tvíhliða orðasafn, gelískt-esperanto /
esperanto-gelískt.
Hugh Martin var maður búinn óvenjulegum eiginleikum, maður djúprar menntunar
og mannúðar. Í eftirmælum um hann í New World, málgagni Félags Sameinuðu þjóðanna
í Stóra-Bretlandi og Norður-Írlandi, er sérstaklega minnst óþreytandi starfs hans fyrir
það félag.
Hugh Martin estis skotdevena esperantisto, kiu dum multaj jaroj aktivis en la skota kaj
internacia Esperanto-movado. Profesie li estis pastro kaj servis en Glasgovo, Kairo kaj
dum siaj lastaj jaroj en Birmingham. Dum siaj jaroj en Glasgovo li estis prezidanto de la
Glasgova Esperanto-societo kaj redaktoro de Esperanto en Skotlando, la revuo de Skota
Esperanto-Federacio. Li aktivis ankaŭ en la Esperanto-Asocio de Britio, estis juĝanto
ĉe la Belartaj Konkursoj de Universala Esperanto-Asocio (UEA), aperigis tradukojn en
Skota Antologio, kaj dum siaj deĵoraj jaroj en Kairo li estis komisiita de UEA organizi
kaj kunlabori kun la araba Esperanto-movado.
Hugh Martin estis elstara lingvisto. Krom Esperanto li plene posedis la lingvojn
islandan, latinan, grekan, hebrean, araban kaj gaelan. En 1978 li iris al Islando, kie li
laboris dum ses jaroj kiel instruisto de la angla lingvo en supera lernejo en Akranes kaj
havis kontaktojn kun la islandaj esperantistoj. Tiuj kontaktoj kondukis al lia kompilado
de Esperanto-Islanda Vortaro, kies manuskripton li transdonis en la posedon de Islanda
Esperanto-Asocio. En Egiptio li tradukis el la araba originalo verkon de Taha Husejn,
Vivotagoj I, kiu estas en manuskripto.
Hugh Martin revenis al Britio el Egiptio en 1989 kaj servis kiel pastro en Birmingham
ĝis sia morto en 2001. Tie li daŭrigis sian agadon por Esperanto kiel delegito kaj fakdelegito
de UEA kaj denove redaktis la revuon Esperanto en Skotlando. En tiu tempo
li kompilis dudirektan vortaron, Gaelan-Esperanto / Esperanto-Gaelan.
Hugh Martin estis homo dotita de eksterordinaraj kvalitoj, homo de profunda klereco
kaj humaneco. En nekrologo pri li en New World, organo de United Nations Association,
estas aparte menciita lia nelacigebla laboro por tiu Asocio.