Rozprawy

techizacji.
W pierwszych latach powojennych na terenie parafii
Zabłudów było dziewięć szkół. Szkoła średnia prywatna mieściła
się w Krasnem. W Zabłudowie była szkoła powszechna
sześcioklasowa, w Rafałówce pięcioklasowa, w Krynickich
czteroklasowa. Szkoły powszechne mieściły się również w
Nowosadach, Pasynkach, Kamionce, Folwarkach Wielkich i
Tatarowcach. Katecheci uczący religii w tych szkołach posiadali
misję kanoniczną, o którą troszczył się każdego roku
proboszcz parafii.4
W 1946 roku do pracy katechetycznej na terenie parafii
Zabłudów, został skierowany ksiądz Jan Sewioło. Do dnia 21
listopada 1946 roku był prefektem w Czarnej Wsi. W Zabłudowie
obiął stanowisko prefekta szkół powszechnych znajdujących
się na terenie parafii.5
Na dziewięć szkół powszechnych w parafii Zabłudów
w 1946 roku w czterech szkołach religii uczył ksiądz Jan Sewioło,
w dwóch szkołach ksiądz Józef Niemotko, zaś w pozostałych
szkołach lekcji religii nauczały osoby świeckie posiadające
misję kanoniczną.6
W pierwszych latach powojennych wizytatorem szkół
powszechnych, a zarazem kanclerzem Kurii był ks. Stanisław
Czyżewski. Przypominał on, w związku z rozpoczęciem nowego
roku szkolnego 1947/48, o obowiązkach księży proboszczów
w zakresie zapewnienia młodzieży należytego wykształcenia
religijnego. We wszystkich szkołach, które znajdowały
się na terenie danej parafii, musiała być zorganizowana
i należycie prowadzona nauka religii. Gdyby nie mogli
tego uczynić ksiądz proboszcz, prefekt ani wikary wówczas
obowiązek ten powinna przejąć osoba świecka posiadająca
odpowiednie kwalifikacje moralne i zawodowe. Wymagano
od takich osób misji kanonicznych od dziekana, którą odnawiano
każdego roku. Każdy nauczyciel religii był zobowiąza-