Rozprawy

wanym pomieszczeniu, w którym znajdowała się jedna szafa,
jedna kasa ogniotrwała, dwa biurka, trzy stoły, trzy krzesła i
jeden piec. Członkowie Zarządu wyposażeni byli w rower,
który ciągle ulegał uszkodzeniu. Przewodniczący był jednak
cierpliwy i jeszcze przez kilka lat jeździł nim w sprawach
urzędowych po terenie gminy.
W 1946 r. teren gminy Zabłudów liczył dwadzieścia jeden
tysięcy osiemset sześć hektarów, a wraz z Nadleśnictwem
Dojlidy (ponad cztery tysiące hektarów) i Nadleśnictwem
Żednia (pięć i pół tysiąca hektarów), teren ten wynosił
trzydzieści jeden tysięcy sześćset czterdzieści dziewięć hektarów.
Budżet gminy Zabłudów był niewielki. Na rok 1944/-
1945 wynosił 108.350 złotych, a w roku 1945/1946 - 949.400
złotych. Wydatki były spore. Nie szczędzono na propagandę
prenumerując gazety, wypłacono diety i koszty podróży
urzędnikom, wypłacano haracz na uposażenie wojska stacjonującego
na terenie gminy.
Pensje pracowników były podzielone na dwanaście
grup, a mianowicie dziewięć osób należących do personelu
gminnego miało różne wielkości poborów ze względu na
wykonywaną pracę. Wójt gminy należał do grupy ósmej i
jego miesięczna pensja wynosiła 1630 złotych; sekretarz - to
siódma grupa i pobory w wysokości 1750 złotych; zastępca
sekretarza należał do grupy dziewiątej - 1520 złotych; drugi
zastępca również zaliczał się do tej samej grupy, czyli 1520
złotych miesięcznie; rachmistrz należał do grupy ósmej -
1630 złotych; kancelista to grupa dziewiąta i 1520 złotych;
drugi kancelista należał do grupy dziesiątej - 1370 złotych;
zaś woźny zaliczał się do grupy dwunastej z 1200 złotych
miesięcznej pensji. Pensje pracowników były zróżnicowane,
jednakże różnice pomiędzy nimi nie były drastyczne.
Miejska Rada Narodowa liczyła szesnastu członków, zaś
Gminna Rada Narodowa składała się z trzydziestu członków.2
Różnica ta była związana z ilością mieszkańców, po­