Rozprawy

kościoła odnajdujemy w dwóch kolejnych inwentarzach z lat
1700-1701. Jeden z nich, sporządzony przez ks. Marcina Sta-
borskiego przy obejmowaniu parafii w Zabłudowie w 1701
roku, podaje, iż kościół był struktury z drewna z kopułą i na niej
z żelaznym krzyżem.25 Wewnątrz świątyni znajdował się ołtarz
wielki snycerskiej roboty, który został udekorowany i pokryty
złotem i srebrem malarskim. W ołtarzu głównym znajdował
się obraz Chrystusa umierającego na krzyżu (Christi Cruci-
fixi), wyżej nad nim obraz św. Apostołów Piotra i Pawła. O
obrazie tym wspominał już wcześniejszy inwentarz z 1700
roku. Z 1700 roku pochodzi więc pierwsza wzmianka o obrazie
świętych patronów zabłudowskiej parafii.26
W kościele tym, przy ołtarzu głównym, po prawej stronie
znajdował się ołtarzyk poświęcony św. Antoniemu, przy
którym zawieszone były liczne wota. Jest to zapewne ten sam
obraz, o którym wspominał inwentarz z 1694 r. Po lewej stronie
prezbiterium umieszczono szafkę ad olea sacra. W bocznej
kaplicy, po lewej stronie od ołtarza głównego znajdował się
ołtarz Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (ten najstarszy?),
po prawej zaś ołtarz z obrazem Najświętszej Panny in
arenis. U stóp ołtarza stała chrzcielnica. W świątyni znajdowała
się także katedra do kazania stolarskiej roboty.27
Kościół był ubogacony wieloma obrazami. W inwentarzu
z 1701 roku zanotowano, że na ścianach świątyni wisiało
dziewięć obrazów, m. in. św. Franciszka Serafickiego (z Asyżu),
Zmartwychwstania Pańskiego i Świętej Trójcy. Do procesji
używano drewnianego krzyża, chorągwi, a także obrazu
na blasze namalowanego. Z obu jego stron widniały oblicza
Najświętszej Panny barw pięknej roboty. Noszono także obraz
namalowany na płótnie, z jednej strony Matki Bożej, z drugiej
św. Jana. W zakrystii wisiały zaś cztery małe, papierowe
obrazki. Pleban zabłudowski ks. Tomasz Rafał Płoński pozostawił
po swojej śmierci w 1701 roku obrazy procesyjne: św.