Rozprawy

materialne parafii. Erygował kaplicę św. Rocha na cmentarzu
grzebalnym, który dylami porządnie ogrodził.13 Nie udało
mu się już zachować w dobrym stanie kościoła parafialnego.
Stara świątynia, wiele razy już poprawiana i odnawiana, stanowiła
ruinę, tak, że władze pruskie, po zajęciu tych ziem,
kazały księdzu Pilkiewiczowi kościół rozebrać i wybudować
nowy. W roku 1810 ks. Pilkiewicz został dziekanem białostockim
i opuścił parafię zabłudowską.14
W czasie swej kapłańskiej posługi był honorowany różnego
rodzaju zaszczytami i godnościami kościelnymi. W 1793
roku otrzymał z rąk biskupa Adama Naruszewicza honorową
kanonię łucką. W 1810 roku zrezygnował z parafii w Zabłudowie,
wkrótce został dziekanem i deputatem białostockim.
Nie był karany przez prawo kościelne, choć z woli Kon-
systorza Mohylewskiego oddany został pod Sąd Cywilny za
to, że zacząwszy budowę kościoła w Zabłudowie, jej nie dokończył
nie mogąc z Massy Radziwiłłowskiej otrzymać na to
obiecanych funduszy.15 Złożył jednak te urzędy w 1825 roku
ze względu na podeszły wiek. Na starość utrzymywał się z
ex Patrimonio.16
Istniejąca w Zabłudowie pod koniec XVIII wieku świątynia
została zbudowana znacznie wcześniej. Ale podobnie, jak
nie możemy ustalić dokładnej daty erygowania parafii w Zabłudowie,
tak samo również, z powodu braku źródeł, nie jesteśmy
w stanie podać czasu zbudowania pierwszego kościoła
w tej miejscowości. Możemy jednak przyjąć, iż w 1553 roku
gdy Zabłudów otrzymywał prawa miejskie, kościół już
istniał.17 Fundator, Grzegorz Chodkiewicz, wyznaczył bowiem
w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
jarmark w zakładanym mieście. Uczynił to z pewnością nie
przypadkowo, lecz łączył jarmark z uroczystością odpustową.
Jak wiadomo z późniejszego źródła, uroczystość ta była
dniem patronalnym świątyni katolickiej. Księga wizytacji