Rozprawy

ły nas o sprawach morskich w kraju i zagranicą. Okresowo
odbywały się propagandowe pogadanki w szkołach, a dzieci
budowały własne floty, sklejając kartonowe modele okrętów.
Corocznie obchodzone latem w Gdyni Święto Morza, demonstrowało
nasze morskie ambicje i potrzeby. W całym kraju
prowadzono zbiórki pieniędzy na budowę nowych okrętów.
Z tych składek zakupiono żaglowiec „Dar Pomorza", okręt
wojenny „Grom".
Przez wiele lat dużo uwagi poświęcano oszczędzaniu,
jako że polska waluta był stała i inflacji nie notowano (po
uregulowaniu waluty w 1925 roku). Dorośli zakładali książeczki
PKO na poczcie. Tam odbywały się wpłaty i wypłaty
pieniędzy. W szkołach z reguły działało SKO (Szkolna Kasa
Oszczędności). Na skarbnika wybierano jednego z uczniów i
on przyjmował groszowe wpłaty i w razie potrzeby wypłacał
zaoszczędzone pieniądze. Pod koniec roku szkolnego, bilansowano
operacje pieniężne i rozliczano oszczędzających
uczniów.
O zabawach chłopięcych już pisałem. A jak spędzali wolny
czas dorośli? Na wiosnę wyjeżdżano na cały dzień na majówki
do sąsiednich lasów. Jako środka lokomocji używano furmanki
lub motocykla (rzadko). Poza tym chodziło się na spacery, a
przede wszystkim odwiedzało się znajomych. Wizyty imieninowe
czy świąteczne były obowiązujące, ale i na co dzień u
znajomych bywało się często. Kawa była wówczas mało popularna,
więc pijało się herbatę, do tego konfitury domowej roboty
i ciasto wypiekane przez gospodynię. Dużo się gadało, a
także grało w karty. Inaczej było niż obecnie, gdy ludzie poświęcają
mnóstwo czasu na oglądanie seriali i internetu.
Charakteryzując społeczność Zabłudowa, nie można pominąć
ludności żydowskiej. Stanowiła ona około połowy
mieszkańców i nadawała miastu specyficzny charakter. Ludność
żydowska była dość zróżnicowana pod względem ma­