Rozprawy

Życie codzienne i od święta.
Społeczeństwo Zabłudowa, jak każde inne, miało swoje
życie codzienne, na które składały się takie czynniki jak: praca,
kłopoty, zdrowie a także i różne rozrywki, zabawy, uroczystości
kościelne i państwowe. Wszystko to zmieniało na
lepsze, szarość dnia.
W owych czasach koronną przyjemnością, zwłaszcza
młodzieży, był seans filmowy. Repertuar był bardzo urozmaicony,
ale najchętniej oglądano romanse i komedie z udziałem
tak popularnych gwiazd ekranu jak np. Jadwiga Smosar-
ska, Bodo i Dymsza.
Filmy miały dobrą muzykę a piosenki filmowe były znane
powszechnie i śpiewano je na co dzień.
Niestety Zabłudów nie miał własnego kina, jedynie od
czasu do czasu zaglądało do nas kino wędrowne. Za salę kinową
służyła wówczas Remiza, gdzie ustawiano ławki, zawieszano
prześcieradło jako ekran, ustawiano na stole aparat
projekcyjny i rozpoczynano wyświetlanie filmu. Były to
głównie filmy o treści historycznej, jak np. Obrona Częstochowy
lub Barbara Radziwiłłówna albo romase np. Wrzos i Ordynat
Michorowski. Jakość obrazu była słaba, dźwięk często zawodził,
ale publiczność cierpliwie to znosiła. Do prawdziwego
kina trzeba było jechać aż do Białegostoku, ale był to już spory
wydatek, około 3 zł wl iczając w to bi let autobusowy.
Uzupełnieniem życia kulturalnego był teatr amatorski.
Zaraz po wojnie tylko nieliczne wielkie miasta utrzymywały
teatry stałe. Białystok też nie miał teatru lecz gościł zespoły z
Warszawy, Wilna i Grodna. Panowała nawet pewnego rodzaju
moda na działalność nieprofesjonalną. Ludzie chętnie
próbowali swych zdolności aktorskich a tekstów dostarczała
literatura oraz niektóre czasopisma np. tygodnik dla dzieci
starszych „Płomyk". Przedstawienia organizowano głównie z