PDF format - Bakı Apellyasiya Məhkəməsi

4
dövründə hədiyyə kimi və ya vərəsəlik qaydasında aldığı əmlak onun mülkiyyətidir.
Məcəllənin 225.3-cü maddəsinə əsasən, daş-qaş və digər zinət şeyləri istisna olmaqla,
fərdi istifadədə olan əmlak (paltar, ayaqqabı və i.a.) nikah dövründə ərlə arvadın
ümumi vəsaiti hesabına əldə edilmiş olsa da, ondan istifadə etmiş arvadın (ərin)
mülkiyyəti sayılır.
Kollegiya birinci instansiya məhkəməsinin mövqeyi ilə razılaşır və hesab edir
ki, iddia ərizəsində göstərilən əmlaklardan- baş hissəsi olmayan 1 ədəd taxt, güzgüsüz
3 hissəli 1 ədəd kamot, 5 siyirməli 1 ədəd kamot, 2 ədəd 2 siyirməli tumba və 1 ədəd
“Beko” markalı soyuducunun alınması hissə istisna olmaqla digər hissədə iddia tələbi
sübut olunmamışdır. Belə ki, iddiada göstərilən ütünun, tozsoranın, ətçəkənin,
şirəçəkənin, yataq dəstinin, pakrıvalın və nokia 5310 markalı mobil telefonun
məhkəmə baxışı zamanı cavabdehin evində qalması, habelə iddiada tələb olunan üzük
6 q- dəyəri 240 manat, sırğa 8 q- dəyəri 320 manat, kolye 18 q- dəyəri 720 manat,
qolbağı 13 q- dəyəri 520 manat, brilliant nişan üzüyü (750 prob) 6 q- dəyəri 700
manat, sırğa “Versace” 8 q- dəyəri 320 manat, üzük 750 (prob) 8 q- dəyəri 320 manat,
sep 12 q (750 prob, üçgünlükdə ata-ana payı)- dəyəri 480 manat, “Allah” yazısı olan
kulon 7q- dəyəri 260 manat, sep 5q- dəyəri 200 manat (uşaq üçün nənə-baba
hədiyyəsi), qolbağı 11 q- dəyəri 440 manat, sırğa brilliant qaşla- dəyəri 280 manat,
brilliyant qaşlı fantaziya üzük 6 q- dəyəri 660 manat olan qızıl-zinət əşyalarının
cavabdehdə qalması öz təsdiqini tapmamışdır.
Kollegiya həmçinin, qeyd edir ki, iddiaçı, qızıl-zinət əşyalarının mövcudluğunu
təsdiq edən sübutu, eləcə də qızıl-zinət əşyalarının mənşəyinə, dəyərinə, çəkisinə,
əyarına və digər fərdi əlamətlərinə dair, bu cür əşyaların cavabdehdə olmasına dair hər
hansı sübutu təqdim edə bilmədiyindən iddia tələbi həmin hissədə təmin oluna bilməz.
İddiaçı apellyasiya şikayətində birinci instansiya məhkəməsində ona müvafiq
sübutları təqdim etmək üçün, o cümlədən, şahidlər təqdim etmək üçün şərait
yaradılmadığını bildirmişdir. Lakin iş materiallarında iddiaçının nümayəndəsinin
məhkəmə iclasında iştirak etdiyi, onun öz tələbini sübuta yetirmək üçün hər-hansı
sübut təqdim etmədiyi aşkar görünür. Apellyasiya baxşında da iddiaçı tərəf iddiasını
əsaslandırmaq üçün yeni sübut təqdim etməmiş, şahiidlərin dindirilməsi ilə əlaqədar
vəsatət verməmişir.
İddia ərizəsində və məhkəmə iclasında iddiaçı və ya onun nümayəndəsi
tərəfindən tələb edilən əşyaların təsvirləri, onların keyfiyyət göstəriciləri, onlar
haqqında digər məlmatlar və s. haqda məlumatlar bildirilməmişdir.
Kollegiya, birinci instansiya məhkəməsində toplanmış sübutlar əsasında işə
baxaraq onlara qiymət verir.
Kollegiya birinci instansiya məhkəməsinin gəldiyi nəticə ilə razılaşır və hesab
edir ki, iddiaçı, “baş hissəsi olmayan 1 ədəd taxt, güzgüsüz 3 hissəli 1 ədəd kamot, 5
siyirməli 1 ədəd kamot, 2 ədəd 2 siyirməli tumba və 1 ədəd “Beko” markalı
soyuducu” istisna olmaqla digər hissədə istinad etdiyi halları sübuta yetirə bilməmiş,
tələb etdiyi əşyaların konkret təsvirləri, harada və nə vaxt əldə edilməsi, harada
yerləşməsi barədə sübut təqdim edə bilməmişdir. Halbuki, Azərbaycan Respublikası
MPM-nin 77.1-ci maddəsinə görə hər bir tərəf öz tələblərinin və etirazlarının əsası
kimi istinad etdiyi halları sübut etməlidir.