Analiza matematyczna 2, Rozmaitosci z brzegiem, formy ró ...
Analiza matematyczna 2, Rozmaitosci z brzegiem, formy ró ...
Analiza matematyczna 2, Rozmaitosci z brzegiem, formy ró ...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Analiza</strong> <strong>matematyczna</strong> 2, Rozmaito´sci z <strong>brzegiem</strong>, <strong>formy</strong> <strong>ró</strong>˙zniczkowe<br />
do p̷laszczyzny mno˙zonych wekto<strong>ró</strong>w, czyli p̷laszczyzny stycznej do rozmaito´sci ∂M<br />
i skierowany „na zewna ↩ trz” M .<br />
Poniewa˙z d̷lugo´sć iloczynu wektorowego dwóch wekto<strong>ró</strong>w w R 3 to pole <strong>ró</strong>w-<br />
noleg̷loboku przez nie rozpie ↩ tego, czyli pierwiastek z ich wyznacznika Grama, wie ↩ c<br />
zachodzi <strong>ró</strong>wno´sć <br />
P dy ∧ dz + Qdz ∧ dx + Rdx ∧ dy = <br />
∂M<br />
Mo˙zemy teraz zapisać klasyczna↩ wersje↩ twierdzenia Gaussa–Ostrogradzkiego:<br />
<br />
∂M [P, Q, R] · ndℓ∂M = <br />
∂P ∂Q ∂R<br />
M ∂x + ∂y + ∂z dℓ3 = <br />
∂M [P, Q, R] · ndℓ∂M .<br />
M div[P, Q, R]dℓ3 .<br />
Lewa strona zwana jest strumieniem pola [P, Q, R] przez powierzchnie ↩ ∂M .<br />
Zache ↩ cam Państwa do obejrzenia wyprowadzenia „fizycznego” tego twierdzenia, np.<br />
J.Orear „Fizyka”, tom 1, tam fizycy mówia ↩ o liczbie linii si̷l pola. Dok̷ladnie tak samo<br />
wygla ↩ da ten wzór w dowolnym wymiarze:<br />
<br />
∂M P · ndℓ∂M = <br />
gdzie P = (P1, P2, . . . , Pm) , div P = ∂P1<br />
∂x1<br />
M div PdℓM ,<br />
+ ∂P2<br />
∂x2<br />
m –wymiarowa ↩ rozmaito´scia ↩ z (m − 1) –wymiarowym <strong>brzegiem</strong>.<br />
+ · · · + ∂Pm<br />
∂xm *, a M ⊆ Rm jest<br />
Zapewne to dobry moment na podanie wzoru wia ↩ ˙za ↩ cego minory iloczynu macie-<br />
rzy z minorami macierzy mno˙zonych. Za̷ló˙zmy, ˙ze liczba kolumn macierzy A = (ai,j)<br />
jest <strong>ró</strong>wna r jest <strong>ró</strong>wna liczbie wierszy macierzy B = (bj,n) . Niech (ci,n) = C = AB .<br />
Wybierzmy s wierszy macierzy A , czyli liczby i1 < i2 < . . . < is i tyle˙z samo kolumn<br />
macierzy macierzy B , czyli liczby n1 < n2 < . . . < ns . Wtedy zachodzi <strong>ró</strong>wno´sć<br />
det(ciν,nν ) = <br />
det(aiν,jµ ) det(bjµ,nν ) , (G),<br />
j1