Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w ... - UMP

d) Rekonstrukcja.
Rekonstrukcja wydarzeń lub obliczeń pozwala ocenić dokładność i prawidłowość
zastosowanych działań oraz wiarygodność wyników uzyskanych w ramach
procedury poddawanej badaniu. Przebieg czynności powinien być udokumentowany
w notatce załączonej do bieżących akt audytu.
e) Wielokrotne sprawdzanie.
Technika wielokrotnego sprawdzania polega na sprawdzaniu rzetelności informacji
poprzez porównanie jej z informacja pochodzącą z innego źródła, np.: danych
z wywiadów z dokumentacją, co jest formą sprawdzenia wiarygodności informacji
oraz badaniem przestrzegania procedur bezpieczeństwa w jednostce audytowanej.
f) Przegląd analityczny.
Porównanie określonych zbiorów danych w celu wykrycia operacji nieprawidłowych
lub wymagających wyjaśnienia.
g) Badanie próbek.
Rozpoznawcze badanie próbek, czyli pobieranie próbek losowych i stosowanie
testów.
PRÓBKOWANIE – ROZPOZNAWCZE BADANIE PRÓBEK.
Rzadko zdarza się, aby audyt badał 100% danych operacji, dlatego stosuje się
próbkowanie. Polega ono na wyborze pewnego procentu operacji do badania.
2.1. Próbkowanie może być realizowane poprzez np.:
a) Próbkowanie atrybutowe – możemy oszacować prawdopodobną częstość
występowania danego zdarzenia. Od właściwie dobranej próbki oczekuje się spełnienia
4 warunków:
• reprezentatywności – możliwie najdokładniejsze odzwierciedlenie badanego zbioru,
• poprawności – próbka identyfikuje możliwie najwięcej błędów, tak aby można było
je korygować,
• protekcji – zaliczenie do próbki tak wielu istotnych materialnie elementów jak to
możliwe,
• prewencji – audytowany nie wie, jakie elementy będą zaliczone do próbki,
b) próbkowanie z przerwami – cel tego próbkowania jest zbliżony do próbkowania
atrybutowego z taką różnicą, że próbkowanie zapobiega pobraniu zbyt dużej próby;
KSIĘGA PROCEDUR I ZASAD AUDYTU WEWNĘTRZNEGO
73