Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w ... - UMP

o) specyficzne ryzyka związane ze sprawami, którymi zajmuje się wybrany wydział, dział
itp.
p) jakość i bezpieczeństwo używanych systemów informatycznych,
q) jakość kierowania daną jednostką organizacyjną – doświadczenie, kwalifikacje ich
kierowników, delegowanie kompetencji,
r) wyniki wcześniej przeprowadzonego audytu lub kontroli,
s) czas od poprzedniego audytu lub kontroli,
t) akceptacja ustaleń poprzedniego audytu lub kontroli w danej jednostce oraz podjęte
działania naprawcze.
2.3. Poszczególne kroki w analizie ryzyka:
a) wskazanie obszarów ryzyka,
b) wyodrębnienie systemów w danym obszarze,
c) określenie ryzyk (zadań), na jakie narażony jest dany system,
d) określenie poziomu wrażliwości procesu na ryzyko,
e) wybranie metody obliczania ryzyka,
f) przeprowadzenie analizy ryzyka,
g) dokonanie interpretacji uzyskanych wyników.
Audytor powinien opracować ujednolicone wytyczne dla ocen ryzyka i nadawania znaczenia
poszczególnym obszarom ryzyka. Korzystając z ujednoliconych kryteriów (wag) audytor
decyduje, jaki czynnik będzie miał decydujący wpływ na wybór obszaru działalności
Uczelni do przeprowadzenia zadania zapewniającego.
2.4. Audytor wewnętrzny może wykorzystać wiele metod oceny ryzyka takich jak:
a) matryce ryzyka,
b) mapa ryzyka,
c) kwestionariusz samooceny ryzyka,
d) ustalenie znaczenia ryzyka wyłącznie na podstawie opisu ryzyka.
KSIĘGA PROCEDUR I ZASAD AUDYTU WEWNĘTRZNEGO 21