Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w ... - UMP

g) pytania i wnioski, jakie kierują do niego pracownicy Uczelni,
h) ankiety i kwestionariusze badające opinię pracowników Uczelni,
i) informacje dotyczące Uczelni opublikowane w prasie, radiu, telewizji, na stronach
internetowych czy listach dyskusyjnych itp.
1.3. Identyfikując obszary ryzyka audytor wewnętrzny powinien:
a) zapewnić sobie dostęp do istotnych źródeł informacji o wszystkim tym, co dotyczy
Uczelni,
b) śledzić wszelkie zmiany w organizacji Uczelni - powoływanie nowych jednostek
organizacyjnych, czy grup zadaniowych,
c) zapoznawać się z harmonogramami prac poszczególnych jednostek organizacyjnych,
d) zbierać i czytać dokumenty wykorzystywane przez te jednostki do monitorowania
postępu swoich prac i osiągania celów (np. składane cyklicznie sprawozdania),
e) zadbać o to, aby przy zbieraniu informacji odnoszących się do obszaru ryzyka mieć
możliwość odbywania rozmów z kluczowymi osobami zajmujących się danym
problemem,
f) mieć możliwość przeglądania korespondencji, a także protokółów spotkań i narad,
g) uczestniczyć w spotkaniach kierownictwa (jeżeli jest to możliwe w danej jednostce).
Pomocne dla audytora przy badaniu obszarów ryzyka mogą być także sprawozdania
i inna dokumentacja kontroli dokonywanych przez Dział Kontroli Wewnętrznej Uczelni, jak
również dodatkowe ustne informacje uzyskane od kontrolerów.
Najważniejszym źródłem informacji mogą się w praktyce okazać rozmowy
z pracownikami Uczelni. Audytor powinien okazać swoim rozmówcom jak największe
zainteresowanie, wysłuchać ich, nie narzucać swoich wniosków założonych z góry. Należy
pamiętać, że pracownicy Uczelni na ogół wiedzą znacznie więcej niż audytor
o określonym problemie i mogą zaproponować jego rozwiązanie. Audytor powinien być dla
nich wiarygodnym rozmówcą. Musi zdobyć zaufanie i podkreślać, że skutkiem zbierania
przez niego informacji nie będą represje ze strony kontrolerów czy kierownictwa, a jedynie
ewentualne podjęcie działań prewencyjnych dla zapewnienia prawidłowego działania
Uczelni.
Nie można przy tym zakładać, że rozmowa przyniesie zawsze konkretne, pożądane przez
audytora ustalenia.
KSIĘGA PROCEDUR I ZASAD AUDYTU WEWNĘTRZNEGO 18