Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w ... - UMP

6. ZASADY AUDYTU WEWNĘTRZNEGO.
6.1. Zasada funkcjonalnej niezależności.
Stanowi ona fundament audytu podkreślając konieczność niezależności funkcji (czynności)
audytu wewnętrznego od funkcji zarządczych czy operacyjnych Uczelni. Gwarantem
niezależności audytora jest jego bezpośrednia podległość Rektorowi, który zapewnia jego
niezależność organizacyjną.
6.2. Zasada obiektywizmu i bezstronności.
Wymaga od audytora traktowania badanych procesów czy pracowników Uczelni w sposób
bezstronny (nie może więc audytor bezpośrednio badać procesów, w których on sam albo
osoba mu bliska była zaangażowana).
6.3. Zasada kontradyktoryjności.
Wprowadza ona możliwość sprzeciwu wobec uwag i wniosków przedstawionych
w sprawozdaniu oraz nakłada obowiązek przeprowadzania spotkań (narad) z pracownikami
jednostki audytowanej. Warto podkreślić, że zasada ta stanowi o nieobligatoryjności zaleceń
audytora wewnętrznego, o tym rozstrzyga i decyduje ostatecznie Rektor.
6.4. Zasada profesjonalizmu i rzetelności.
Wymaga aby osoby przeprowadzające audyt miały odpowiednią wiedzę umiejętności
i profesjonalizm. Działania audytowe powinny być wykonywane w sposób rozważny, ale
zdecydowany i skuteczny.
6.5. Zasada sprawozdawczości.
Wyznacza warunki komunikowania wyników audytu i nakłada obowiązek sporządzania
sprawozdania z zadania zapewniającego, które zawiera cele i zakres prac badawczych oraz
wnioski i zalecenia.
6.6. Zasada planowości.
Nakłada obowiązek sporządzania planu audytu wraz z terminarzem, który tworzony jest na
podstawie tzw. analizy ryzyka ze szczególnym uwzględnieniem celów i procedur służących
osiągnięciu tych celów.
KSIĘGA PROCEDUR I ZASAD AUDYTU WEWNĘTRZNEGO 15