STEPHENIE MEYER Zaćmienie

w oczach stanęły mi łzy. Widziałam przez nie twarz Victorii: jej
odsłonięte kły, jej szkarłatne oczy przepełnione obsesyjną żądzą
zemsty. Uważała, że to Edward jest odpowiedzialny za śmierć jej
ukochanego, Jamesa, i że najdotkliwszą karą dla niego będzie
odebranie mu mnie.
Edward starł mi łzy z policzka opuszkami palców.
- Naprawdę uważasz, że lepiej ją ranić, niż chronić? - spytał
Jacoba.
- Bella jest twardsza, niż ci się wydaje. Zdążyła się zahartować.
Jacob spojrzał nagle w przestrzeń, zmieniając wyraz twarzy na
bardziej skupiony. Wyglądał teraz jak ktoś, kto stara się rozwiązać w
myślach jakiś matematyczny problem.
Poczułam, że mój ukochany drgnął. Podniosłam wzrok. Twarz miał
wykrzywioną bólem. Przypomniało mi się tamto potworne popołudnie
we Włoszech, kiedy w wieży pałacu Volturi mała Jane torturowała go
nadprzyrodzoną mocą swojego spojrzenia.
Ten widok pozwolił mi otrząsnąć się z histerii i spojrzeć na wszystko
z innej perspektywy. Uzmysłowiłam sobie, że wołałabym wpaść setki
razy w sidła Victorii, niż przyglądać się jeszcze raz, jak Edward
cierpi.
scandalous
- A to ciekawe... — powiedział rozbawiony Jacob.
Edward z wysiłkiem przywołał się do porządku, chociaż ból, jaki
odczuwał, pozostał widoczny w jego oczach. Zerkałam to na niego, to
na zjadliwy uśmieszek jego przeciwnika.
- Co ty mu robisz? — spytałam Jacoba podniesionym głosem.
An43 + Eleonora