STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Moich uszu dobiegł mój własny spazmatyczny oddech, a budynki
szkolne zaczęły drgać jak przy trzęsieniu ziemi. Wpadłam w histerię.
Nie potrafiłam zapanować nad własnym ciałem.
- Wróciła po mnie - wykrztusiłam.
Victoria nie zamierzała odpuścić aż do śmierci jednej z nas. Miała
próbować przedrzeć się do mnie do skutku, pewna, że prędzej czy
później przechytrzy moich licznych obrońców.
Może miało się do mnie uśmiechnąć szczęście i mieli ją uprzedzić
Volturi... Szczerze na to liczyłam, bo przynajmniej zabiliby mnie w
mgnieniu oka.
Edward przycisnął mnie do swojego boku, stając tak, by nadal
znajdować się pomiędzy mną a Jacobem, i wolną ręką pogłaskał mnie
po głowie.
- Wszystko będzie dobrze - obiecał mi. - Wszystko będzie dobrze.
Nigdy nie pozwolimy się jej do ciebie zbliżyć.
Potem spojrzał na Jacoba.
- Czy to dostatecznie jasna odpowiedź na twoje pytanie, kundlu?
- Nie sądzisz, że Bella ma prawo wiedzieć o takich rzeczach?
Jacob nie dawał za wygraną. — To o jej życie tu chodzi.
Rozmawiali z sobą tak cicho, że chyba nawet stojący najbliżej Tyler
ich nie słyszał.
- Po co miałbym ją straszyć — odparował Edward — skoro ni
gdy nic jej tak naprawdę nie groziło?
scandalous
- Lepiej być przestraszonym niż okłamywanym.
Próbowałam wziąć się w garść, ale było ze mną coraz gorzej -
An43 + Eleonora