STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Rzuciłam mu zaskoczone spojrzenie. Wzrok miał trochę nieobecny,
jakby czegoś nasłuchiwał. Serce zaczęło bić mi szybciej ze strachu.
- To zależy — odpowiedziałam ostrożnie. Skręciliśmy na parking.
- Obawiałem się, że to powiesz.
- To co mam zrobić?
- Chcę, żebyś została w samochodzie - oświadczył, skręcając w
swoje stałe miejsce. Zgasił silnik. - Chcę, żebyś tu zaczekała, aż po
ciebie wrócę.
- Mam zostać w aucie? Edward, co jest grane?
I wtedy go zobaczyłam. Trudno go było zresztą nie zauważyć, bo nie
dość, że górował nad wszystkimi przechodniami, to jeszcze opierał się
o swój czarny motocykl, zaparkowany wbrew przepisom na chodniku.
- Och — wyrwało mi się.
Rysy twarzy Jacoba układały się w dobrze znaną mi maskę -tę, która
przywdziewał, kiedy chciał trzymać emocje na wodzy, kiedy chciał w
pełni siebie kontrolować. Przypominał w takich chwilach Sama,
najstarszego z wilków, przywódcę watahy, tyle, że od tamtego bil
zawsze idealny spokój, a Jacob jeszcze tej sztuki do końca nie
opanował.
scandalous
Zapomniałam już, jakie wrażenie wywierała na mnie ta poza. Chociaż
zdążyłam spędzić z Samem trochę czasu, a nawet go polubić, zanim
Cullenowie powrócili do Forks, kiedy Jake go naśladował, nadal
przechodził mnie dreszcz. Jacob nie był wtedy „moim Jacobem",
tylko obcym, odpychającym mężczyzną.
- Twoje rozumowanie było błędne - wyjaśnił mi Edward. -
An43 + Eleonora