STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Edward miał wrócić dopiero po zakończeniu meczu - w międzyczasie
najprawdopodobniej polował - więc nie spieszyło mi się przebierać się
w piżamę. Nie byłam też w nastroju siedzieć na górze sama, ale co
miałam robić - spędzić wieczór z ojcem, drżąc ze strachu, że
postanowi poruszyć kolejny temat związany z edukacją seksualną?
Wzdrygnęłam się na samą myśl o tym, że mogłoby mu to przyjść do
głowy.
Może książka albo słuchanie muzyki? Nie, byłam na to zbyt
podenerwowana. Przez Charliego, rzecz jasna. Dzięki, tato!
Pomyślałam, że mogłabym zadzwonić do Renee, by jej powiedzieć, że
się do niej wybieram, ale zaraz przypomniało mi się, że na Florydzie
jest trzy godziny później, więc mama pewnie już śpi.
Hm, mogłam jeszcze zadzwonić do Angeli...
Nagle uzmysłowiłam sobie, że to nie z Angela chcę porozmawiać. Że
to nie z Angela muszę porozmawiać.
Przygryzając dolną wargę, wpatrywałam się w czerń za szybą. Nie
wiedziałam, jak długo tak stałam, rozważając wszystkie za i przeciw.
Za przemawiało wiele: chciałam znowu spotkać się ze swoim
najlepszym przyjacielem, chciałam go pocieszyć, a zarazem postąpić
szlachetnie. Powstrzymywała mnie tylko świadomość, że Edward
będzie na mnie zły.
scandalous
Trwało to chyba z dziesięć minut — dostatecznie długo, żebym doszła
do wniosku, że obiektywnie patrząc, wizyta w La Push nie kłóci się z
priorytetami mojego ukochanego. Jak sam mówił, zależało mu tylko
An43 + Eleonora