STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Nic takiego. - Wzruszyłam ramionami. - Siedzieliśmy w pokoju
Edwarda z Alice i Jasperem. Edward pokonał Alice w szachach, a
potem ja zagrałam z Jasperem. Nie miałam szans.
Uśmiechnęłam się do swoich wspomnień. Obserwowanie Edwarda i
jego siostry grających z sobą w szachy było strasznie zabawne.
Siedzieli naprzeciwko siebie niemalże nieruchomo, wpatrując się w
planszę - Alice przechwytywała w swoich wizjach każdą
podejmowaną przez Edwarda decyzję, a on ze swojej strony
wyczytywał z jej myśli każde posunięcie brane przez nią pod uwagę.
Ponieważ odsiewali w ten sposób większość opcji, każde z nich
ruszyło się może ze trzy razy. Po jakichś trzech minutach Alice
przewróciła nagle swojego króla i oświadczyła, że się poddaje.
Charlie wyłączył pilotem dźwięk w telewizorze - chyba jeszcze :
nigdy nie użył przy mnie tej funkcji.
- Słuchaj, muszę z tobą o czymś porozmawiać.
Podrapał się po skroni.
Przysiadłam na brzegu kanapy. Zerknął na mnie raz, ale, zmieszany,
zaraz uciekł wzrokiem w kąt. Przez chwilę siedzieliśmy w milczeniu.
- No co, tato? - zachęciłam go. Westchnął ciężko.
- Nie jestem dobry w tych sprawach. Nie wiem, od czego zacząć.
Znowu zapadła cisza.
scandalous
- Powiem tak, Bello... - Wstał i zaczął krążyć w tę i z powrotem
po pokoju, nadal unikając mojego wzroku. - Jesteś z Edwardem na
tyle długo, że można to uznać za coś poważnego, a jak się jest z kimś
tak na poważnie, trzeba zachowywać ostrożność. Może i osiągnęłaś
An43 + Eleonora