STEPHENIE MEYER Zaćmienie

płatki kwiatów. Pewnie uważała, że to kicz. Nie przeczytałem ani
słowa, nie zerknąłem nawet na datę. Miałem to gdzieś.
Oprócz zaproszenia w środku znajdował się też złożony na pół
kremowy arkusik z moim imieniem i nazwiskiem wykaligrafowanymi
czarnym atramentem. Nie rozpoznałem stylu pisma, ale było równie
fikuśne, co cała reszta. Przez chwilę przyszło mi na myśl, że może pan
pijawka zapragnął podzielić się ze mną swoim szczęściem.
Rozłożyłem kartkę.
Jacob,
Wysyłając ci to, łamię dane jej słowo. Bala się, że cię zrani, i nie
chciała, żebyś czul się do czegokolwiek zobowiązany. Wiem jednak, że
gdybym był na twoim miejscu, wolałbym mieć wybór.
Obiecuję, że będę się nią opiekował. Dziękuję ci - za nią - za wszystko.
Edward
- Jake, mamy tylko jeden stół - zaprotestował Billy, zezując w dół.
Rzeczywiście, jeszcze trochę, a wyrwałbym kawałek deski.
Oderwałem od blatu jeden palec po drugim, a potem splotłem je z
palcami drugiej dłoni, żeby niczego nie zniszczyć.
- Nie przejmuj się.
Wstałem od stołu, ściągając z siebie jednocześnie podkoszulek.
Miałem nadzieję, że Leah zdążyła już wrócić do domu.
- Tylko nie siedź w lesie całą noc - usłyszałem za sobą, kiedy
pchnąłem drzwi.
scandalous
An43 + Eleonora