STEPHENIE MEYER Zaćmienie

mych dni, zanim sprawisz, że stanę się nieśmiertelna. Zrobię wszystko
tak, jak należy. Twoja dusza jest dla mnie o wiele za cenna, żeby
pozwalać sobie na jakiekolwiek ryzyko. Nie zmusisz mnie do tego.
- Chcesz się założyć?
Jego oczy znowu zapłonęły.
- Może jesteś w stanie mnie zmusić, ale powstrzymasz się -
zauważyłam sprytnie. - Nie wiesz przecież, czy to naprawdę to,
czego mi trzeba.
- No nie - oburzył się. - A gdzie zasady fair play? Wyszczerzyłam
zęby w uśmiechu.
- Nigdy nie mówiłam, że będę się do nich stosować. Też się
uśmiechnął, ale smutno.
- Cóż, gdybyś zmieniła zdanie...
- Będziesz pierwszą osobą, która się o tym dowie.
Ledwie to powiedziałam, zaczął siąpić deszcz. Padające z rzadka
krople zderzały się cicho ze źdźbłami traw. Spojrzałam w niebo
wilkiem. Edward wytarł mi policzek z przezroczystych korali.
- Chodź, zaraz będziesz pod dachem.
- Deszcz to pestka - mruknęłam. - Tyle, że musimy się stąd
wynosić, a skoro tak, to już niedługo będziemy musieli coś załatwić,
coś bardzo nieprzyjemnego i być może nawet wysoce
niebezpiecznego.
scandalous
Zaniepokojony, otworzył szeroko oczy.
- Dzięki Bogu, nawet kula z policyjnego rewolweru nie zrobi
An43 + Eleonora