STEPHENIE MEYER Zaćmienie

a teraz wychodzę. Tylko ani słowa o szlabanie. Wrócę przed dziesiątą
trzydzieści.
- A dokąd to się wybierasz? - Charlie znowu podniósł głos.
- Jeszcze nie wiem, ale nie zamierzam oddalać się od Forks na
więcej niż piętnaście kilometrów. Czy to cię satysfakcjonuje?
Chrząknięcie, które z siebie wydał, nie brzmiało jak potwierdzenie,
ale wyszedł z kuchni bez dalszych dyskusji.
Oczywiście, gdy tylko wygrałam pojedynek, dopadły mnie wyrzuty
sumienia.
- Wychodzimy? - upewnił się Edward cicho, nie kryjąc jednak
entuzjazmu.
Zlustrowałam go od stóp do głów.
- Tak. Muszę się z tobą rozmówić na osobności. Niestety, raczej
go nie przestraszyłam tą zapowiedzią. Zaczekałam z wymówkami, aż
znaleźliśmy się w samochodzie.
- Co to miało być?! - syknęłam.
- To tylko dla twojego dobra, Bello. Wiem, jak tęsknisz za
Renee. Poza tym musisz się o nią trochę martwić, bo mówisz
o niej przez sen.
- Przez sen?
Edward pokiwał głową.
scandalous
- Widziałem, że nie masz w sobie dość odwagi, żeby zmierzyć
się z Charliem, więc postanowiłem poruszyć ten temat za ciebie.
- Za mnie? Rzuciłeś mnie na pożarcie rekinom!
- Nie przesadzaj. Nie groziło ci żadne niebezpieczeństwo.
An43 + Eleonora