STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Mówił w sposób bardzo opanowany, jakbyśmy omawiali jakieś
zagadnienie praktyczne. Przyjrzałam mu się, ciekawa, jak mu się to
udaje, i wszystko tym zepsułam. Nasze oczy spotkały się na sekundę,
po czym Jacob odwrócił raptownie głowę. Zaczekałam, aż zacznie na
powrót normalnie oddychać.
- Tak - zgodziłam się. - W porównaniu.
- Ile zostało ci jeszcze czasu?
- To zależy od tego, na kiedy Alice zdąży zorganizować
uroczystość.
Alice i organizacja wesela! Zdusiłam w sobie jęk.
- To będzie przed czy po? - wyszeptał.
Wiedziałam, o co mu chodzi.
-Po.
Pokiwał głową. Musiał przyjąć tę wiadomość z ulgą. Zastanowiłam
się, ile bezsennych nocy spędził, rozmyślając o tym, co miało
wydarzyć się po zakończeniu roku szkolnego.
- Boisz się?
-Tak.
Oboje mówiliśmy teraz szeptem.
- Czego się boisz?
scandalous
Ledwie go słyszałam. Wpatrywał się w moje dłonie.
- Wielu rzeczy. - Postarałam się przybrać bardziej rozluźniony
ton głosu, ale nie zamierzałam kłamać. - Nigdy nie byłam
masochistką, więc te godziny agonii to nie jest coś, na co czekam z
utęsknieniem. No i wolałabym, żeby nie było przy tym Edwarda - tak
An43 + Eleonora