STEPHENIE MEYER Zaćmienie

się zadręczać, że może zakaże ci mnie znowu odwiedzać albo coś w
tym stylu. Myślałem już, że zwariuję, jeśli szybko nie przyjedziesz.
No to jak poszło? Bardzo był wkurzony? Przepraszam, że musiałaś
sama sobie z nim poradzić. Nie tak to miało być. Myślałem, że będę
mógł być przy tobie.
Nawijał tak i nawijał, wyglądając na coraz bardziej skrępowanego, a
ja nadal nie rozumiałam, o co mu chodzi. Kiedy wreszcie to do mnie
dotarło, czym prędzej rzuciłam się go pocieszać.
- Jake, to nie tak. Nic mi nie jest, naprawdę. Edward wcale się
nie zdenerwował. Chciałoby się!
Jacob otworzył szeroko oczy. Chyba był przerażony.
- Co takiego?!
- Wcale nie był na mnie zły - ba, nawet nie był zły na ciebie! Jest
taki cudowny, że ma się od tego jeszcze większe poczucie winy. Żeby
tak chociaż na mnie wrzasnął! I tak zasłużyłam sobie na dużo gorsze
traktowanie. Ale jemu jest wszystko jedno. Chce tylko, żebym była
szczęśliwa.
-Nie był zły?
- Nie. Był bardzo miły. Aż do przesady.
Patrzył na mnie długo w milczeniu, a potem nagle zmarszczył czoło.
- Cholera jasna!
- Co jest? Coś cię zabolało?
scandalous
Rozejrzałam się bezradnie za jakimiś lekami.
- Nie - mruknął ze wstrętem. - Nie mogę w to uwierzyć! Nie
postawił ci żadnego ultimatum ani nic?
An43 + Eleonora