STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Znam. Chciałam się tylko upewnić.
- To, co widzę, jest pewne jedynie na tyle, na ile jesteś tego
pewna ty sama. Wiesz o tym. Gdybyś zmieniła zdanie, i moja wizja
by się zmieniła... albo, w tym przypadku, znikła.
Westchnęłam.
- Nie, nie. Nic nie zniknie.
Objęła mnie ramieniem.
- Żałuję, że nie mogę tak naprawdę wczuć się w twoją sytuację.
Moje pierwsze wspomnienie jest takie, że mam wizję, w której widzę
Jaspera. Nigdy nie miałam wątpliwości, że losy mój i jego są z sobą
nierozerwalnie związane. Ale potrafię ci współczuć.
Tak trudno jest wybrać pomiędzy dwiema równoważnymi rzeczami.
Wyślizgnęłam się z jej objęć.
- Nie przejmuj się mną tak bardzo.
Wielu ludzi zasługiwało na współczucie, ale ja się do nich nie
zaliczałam. I wcale nie stałam przed żadnym wyborem — musiałam
tylko złamać serce pewnego dobrego człowieka...
- Pojadę już do tego Charliego.
scandalous
Kiedy zajechałam furgonetką pod dom, ojciec czekał na mnie w
kuchni i, tak jak przewidziała to Alice, był bardzo podejrzliwy.
- Cześć, skarbie. I jak tam wyprawa na zakupy?
Stał z rękami splecionymi na piersi, przyglądając mi się badawczo.
- Strasznie długo to trwało - wydukałam. - Dopiero co wróciłyśmy
- Widzę, że już słyszałaś, co przytrafiło się Jake'owi.
An43 + Eleonora