STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Alice powoli i miarowo rozczesywała mi włosy.
- Starczy już tego - powiedziałam bezbarwnym głosem. -
Chcę wrócić do La Push.
Ileż to godzin czekałam na to, żeby Charlie wreszcie opuścił dom
Blacków, co umożliwiłoby mi odwiedzenie Jacoba? Każda minuta
niepewności wydawała mi się całym stuleciem. A potem, kiedy w
końcu pozwolili mi pojechać zobaczyć na własne oczy, że Jacob
naprawdę żyje, czas zaczai płynąć tak szybko, że ledwie wzięłam
jeden oddech, Alice już wołała Edwarda, upierając się, że musimy
podtrzymać pierwotną wersję. Jakby było ważne, gdzie nocowałam.
- Jacob jest nadal nieprzytomny - zaoponowała. - Carlisle albo
Edward zadzwonią, gdy tylko się ocknie. Zresztą, musisz najpierw
zobaczyć się z Charliem. Był wtedy u Billy'ego, widział, że
Carlisle i Edward wrócili z wycieczki, i na pewno nabrał jakichś
podejrzeń. Musisz go uspokoić.
Zdążyłam już wykuć na pamięć odpowiedzi na wszystkie kłopotliwe
pytania.
- Wszystko mi jedno. Chcę być przy Jacobie, kiedy się ocknie.
- Teraz musisz pomyśleć o Charliem. - Mówiła z powagą, prawie
mnie łajała. - Masz za sobą długi dzień, ale to nie znaczy, że możesz
wymigiwać się od obowiązków. To bardzo ważne, żeby Charlie
niczego się nie domyślił. Niewiedza gwarantuje mu bezpieczeństwo.
Odegraj swoją rolę, to będziesz miała wolną rękę. Jeśli chcesz być
członkiem naszej rodziny, musisz być tak samo odpowiedzialna, co
my.
scandalous
An43 + Eleonora