STEPHENIE MEYER Zaćmienie

dużym prawdopodobieństwem tak właśnie się to skończy. No i
rzeczywiście, Alice nawiedziła wcześnie rano odpowiednia wizja.
Przekazała mi jej treść przez Sama i Setha. To Volturi. Podjęli
decyzję, że czas zainterweniować.
Volturi.
Miałam dość. Mój umysł odmówił przetworzenia tej informacji, udał,
że nic z tego nie zrozumiał.
Przed oczami migały mi pnie drzew. Edward pędził w dół zbocza z
taką prędkością, jakby nie biegi, a bezwładnie spadał.
- Tylko nie wpadaj w panikę. Nie przybywają tu z naszego
powodu. Wysłali tylko niewielki oddział strażników, jak to mają w
zwyczaju, gdy trzeba gdzieś zaprowadzić porządek. Od tego są.
Oczywiście, nie zaprzeczę, że ta ich zwłoka jest podejrzana.
Najwyraźniej - ciągnął ze wstrętem - nikt we Włoszech zbytnio by nie
rozpaczał, gdyby nowonarodzonym udało się przy okazji zmniejszyć
stan liczebny naszej rodziny. Cóż, upewnię się, co chodziło im po
głowie, kiedy spotkamy się z nimi na polanie.
- Czy po to musimy się tam zameldować? - szepnęłam.
Broniłam się przed tymi obrazami, ale i tak przypomniały mi się
złowrogie sylwetki w czarnych pelerynach. Wzdrygnęłam się. Czy
miałam znieść taką konfrontację? Byłam przecież już o krok od
załamania.
scandalous
- Po części. Przede wszystkim, będzie dla nas bezpieczniej, jeśli
zmierzymy się z nimi w grupie. Nie mają powodów, by nas
An43 + Eleonora