STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Coś niewielkiego i białego świsnęło i zderzyło się z nią w połowie
drogi. Rozległ się huk, jak przy eksplozji. Wampirzyca, odrzucona w
bok, trafiła w kolejne drzewo - tym razem złamało się pod jej
ciężarem.
Znowu wylądowała na obu nogach, gotowa do ataku, ale Edward
znalazł się przy niej w mgnieniu oka. Stal wyprostowany, bez jednej
szramy. Widząc, że jest cały, odetchnęłam z ulgą.
Victoria kopnęła bosą stopą coś, co jej zawadzało - ów pocisk, który
przerwał jej skok. Poturlał się w moją stronę i zorientowałam się,
czym był.
Żołądek skręcił mi się z obrzydzenia.
Palce nadal się poruszały. Chwytając się ździebeł trawy, zaczęły
przesuwać resztę kończyny Rileya, co rusz zmieniając chaotycznie
kierunek.
Seth znowu okrążał blondyna, ale teraz ten się wycofywał. Jego twarz
wykrzywiało cierpienie. Przesłonił się pozostałą mu ręką.
Wilk zamarkował sus i kompan Victorii stracił równowagę. Basior
tylko na to czekał. Zatopiwszy zęby w barku przeciwnika, odrzucił łeb
do tyłu.
scandalous
Przy wtórze przeraźliwych zgrzytów, Riley stracił drugie ramię.
Seth zamachnął się i odrzucił kończynę w las. Urwany syk, który
dobył się z jego pyska, przypominał pogardliwy śmiech.
- Victoria! - krzyknął chłopak z rozpaczą.
Na dźwięk swojego imienia nawet nie drgnęła. Nie odwróciła głowy.
An43 + Eleonora