STEPHENIE MEYER Zaćmienie

miało tak perfekcyjnej choreografii - co jakiś czas któreś popełniało
błąd i od skał odbijały się echem chrupnięcia i trzaski. Niestety, nie
sposób było dojrzeć, komu powijała się noga...
Riley zapatrzył się na ten brutalny balet, bojąc się o swoją
towarzyszkę. Seth nie mógł tego przegapić - doskoczywszy do
chłopaka, oderwał od niego kolejny kawałek bladego ciała. Wampir
zawył i odpowiedział na atak potężnym ciosem z backhandu, który
trafił wilkołaka w sam środek szerokiej piersi. Seth wyleciał na trzy
metry w powietrze i uderzył o skalną ścianę nad moją głową z takim
impetem, iż zdawało się, że zatrzęsła się cała góra. Usłyszałam, jak
powietrze opuszcza ze świstem jego płuca i skuliłam się, żeby,
spadając, nie otarł się o mnie. Obsypał mnie grad ostrych odłamków.
Wilk wylądował z cichym jękiem nieco ponad metr przede mną.
Po mojej prawej ręce ześlizgnął się poszarpany, podłużny fragment
skały. Zacisnęłam na nim odruchowo palce, bo i we mnie odezwał się
instynkt przetrwania: ponieważ nie miałam szansy na ucieczkę, moje
ciało — nie przejmując się tym, że nie ma to sensu — przygotowało
się do walki.
W żyłach zagrała mi adrenalina. Wiedziałam, że usztywnienie wpija
mi się w dłoń. Wiedziałam, że szczelina w moim kłykciu protestuje.
Wiedziałam to, ale nie czułam bólu.
Za Rileyem widać było tylko wirujący kłąb ognistych włosów Victorii
w rozmazanej białej plamie. Coraz częstsze metaliczne uderzenia,
zgrzyty, syknięcia i sapnięcia świadczyły o tym, że dla jednej ze stron
mógł to być ostatni taniec.
scandalous
An43 + Eleonora