STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Coś długa ta lista.
Uśmiechnął się,
- To już ostatni punkt. Chyba chcesz podsłuchiwać, co się
dzieje na polanie, prawda?
Gdy tylko to powiedział, Seth zawył przenikliwie pod namiotem.
Zesztywniałam. Nie zdawałam sobie sprawy, że lewą dłoń zacisnęłam
w pięść, wbijając sobie paznokcie w opatrunek, dopóki Edward nie
wyprostował z czułością moich palców.
- Wszystko będzie dobrze - pocieszył mnie. - Zebraliśmy
informacje, umiemy walczyć, trenowaliśmy, przygotowaliśmy
pułapkę. To nie potrwa długo. Gdybym szczerze w to nie wierzył, nie
byłoby mnie tu teraz - a ty siedziałabyś przykuta w tym miejscu
łańcuchem do drzewa albo jeszcze inaczej unieruchomiona.
- Alice jest taka drobna - jęknęłam.
Zaśmiał się.
- Tak, to mógłby być problem... gdyby jakimś cudem udało się;
komuś ją złapać.
Seth zaczął żałośnie popiskiwać.
- Co jest? - zaniepokoiłam się.
- Jest zły, że go tu oddelegowano. Wie, że wataha nie dopuściła
go do bitwy ze względu na jego własne bezpieczeństwo. Cały się
rwie, żeby dołączyć.
scandalous
Rzuciłam w stronę niewidocznego wilka pełne wyrzutu spojrzenie.
- Nowonarodzeni dotarli do końca szlaku - poszli jak po
sznurku, ten Jasper to geniusz - i złapali trop tych, co są na pola
An43 + Eleonora