STEPHENIE MEYER Zaćmienie

Odsunął mnie od siebie delikatnie o kilkanaście centymetrów.
- Nie musisz mi niczego udowadniać.
- Nie staram ci się niczego udowodnić. Powiedziałeś, że mogę
wziąć z ciebie, co tylko chcę, to biorę. To właśnie to, czego chcę.
Objąwszy go za szyję, spróbowałam dosięgnąć jego ust. Schylił się,
żeby mi to ułatwić, ale moje rosnące zniecierpliwienie sprawiło, że
wciąż miał się na baczności. Moje ciało zdradzało moje intencje. W
końcu znowu mnie powstrzymał.
- To chyba nienajlepszy moment - zauważył spokojnie. Jak na
mój gust, był za bardzo opanowany.
- Dlaczego? - spytałam zrzędliwym tonem, ale opuściłam ręce.
Skoro zamierzał być rozsądny, nie było sensu się z nim kłócić.
- Przede wszystkim jest naprawdę zimno.
Podniósł śpiwór i owinął go wokół mnie jak koc.
- Nieprawda. Przede wszystkim to, jak na wampira, masz obsesję
na punkcie moralności.
Zaśmiał się.
- Niech ci będzie, przyznaję się bez bicia: chłód jest u mnie na
drugim miejscu. A po trzecie... cóż, jak sama zauważyłaś, okropnie
cuchniesz.
Zmarszczył nos. Westchnęłam.
scandalous
- Po czwarte - zamruczał mi do ucha - obiecałem ci, że
spróbujemy, i nie złamię danego ci słowa, ale wolałbym, żeby nie do
szło do tego tylko dlatego, że chcesz odreagować Jacoba Blacka.
Krzywiąc się, wtuliłam twarz w jego ramię. -A po piąte...
An43 + Eleonora