STEPHENIE MEYER Zaćmienie

More documents

Recommendations

Info

$PLAN WYNIKOWY KLASA 1CD ROK SZKOLNY 2008\2009$

Nie jestem na ciebie zły, kochanie. Jacob jest bardziej przebiegły, niż przypuszczałem. Żałuję tylko, że sama go poprosiłaś. - Edward... - szepnęłam w szorstki nylon. - Tak mi... Nie wiem... - Cii. - Znowu mnie pogłaskał, kojąc moje stargane nerwy. -Nie to miałem na myśli. I tak by cię pocałował, nawet gdybyś nie połknęła haczyka, tyle, że tak nie mam wymówki, żeby móc mu złamać szczękę. A sprawiłoby mi to ogromną przyjemność. - Gdybym nie połknęła haczyka? - powtórzyłam z niedowierzaniem. - Bello, naprawdę uwierzyłaś, że jest taki szlachetny? Że odszedłby w blasku chwały, dobrowolnie robiąc dla mnie miejsce? Uniosłam powoli głowę i spojrzałam Edwardowi prosto w oczy. Dostrzegłam w nich jedynie wyrozumiałość i cierpliwość, a nie wstręt, na który sobie zasłużyłam. - Tak, uwierzyłam mu - przyznałam, uciekając wzrokiem w bok. Nie byłam nawet na Jacoba wściekła - w moim ciele nie było już miejsca na więcej nienawiści prócz tej, którą czułam do samej siebie. Edward znowu cicho się zaśmiał. - Taki kiepski z ciebie kłamca, że dajesz się nabrać każdemu, kto jest choć odrobinę bardziej uzdolniony. - Dlaczego nie jesteś na mnie zły? - zaprotestowałam. - Dlaczego mnie nie nienawidzisz? A może jeszcze nie wysłuchałeś tej historii do końca? scandalous An43 + Eleonora
- Myślę, że poznałem już wystarczająco dużo szczegółów - stwierdził pogodnie. - Jacob tworzy bardzo wyraziste obrazy mentalne. Współczuję pozostałym członkom sfory niemal tak bardzo, jak sobie. Biednego Setha aż zemdliło. Ale Sam wziął już Jacoba w obroty i chłopak ma teraz co innego na głowie. Zamknęłam oczy i potrząsnęłam głową w rozpaczy. Ostre nylonowe włókna podłogi namiotu boleśnie podrapały mi skórę. - Jesteś tylko człowiekiem - szepnął Edward, znów mnie głaszcząc. - To najbardziej żałosna linia obrony, jaką w życiu słyszałam. - Jesteś człowiekiem i Jacob też nim jest, chociaż bardzo chciałbym, żeby było inaczej. I to, zrozum, w wielu aspektach życia daje mu nade mną przewagę, której nie jestem w stanie nad nim zyskać. - Bzdury! Na to, co zrobiłam, nie ma żadnego usprawiedliwienia! On nie ma nad tobą żadnej przewagi... - Kochasz go - przypomniał mi łagodnie. Każda komórka w moim ciele rwała się do tego, by móc temu zaprzeczyć. scandalous - Ale ciebie bardziej - wykrztusiłam. Jeśli chciałam być szczera, nie mogłam mu zaoferować nic lepszego. - To też wiem. Ale... kiedy cię opuściłem, Bello, zostawiłem cię z otwartą, krwawiącą raną. To Jacobowi udało się ją zszyć. I po tej operacji pozostał ślad - u was obojga. Nie jestem pewien, czy to taki rodzaj szwów, które z czasem same się rozpuszczają. Nie winię An43 + Eleonora
Page 1 and 2:
STEPHENIE MEYER Zaćmienie Przeło
Page 3 and 4:
Ogień i Lód Jedni mówią, że ś
Page 5 and 6:
Bello, 1 Warunek Nie wiem, czemu ka
Page 7 and 8:
Rozmyślania przerwała przykra wo
Page 9 and 10:
- Nie ma takiego prawa, które zaka
Page 11 and 12:
- Nie rozumiem, czemu w ogóle ją
Page 13 and 14:
-Ach, tak? - wycedziłam. - Spokojn
Page 15 and 16:
ale... mam nadzieję, że będziesz
Page 17 and 18:
- Nie chcę być okrutny - ciągną
Page 19 and 20:
Edwarda, a przy okazji i mnie, bo p
Page 21 and 22:
- Jest otwarty. - Byłem ciekawy. -
Page 23 and 24:
łagodnym łukiem pełnych warg wyk
Page 25 and 26:
Jęknęłam. Dałabym głowę, że
Page 27 and 28:
- Edward, a zgadnij, skąd ja dzisi
Page 29 and 30:
Spojrzałam na niego z niedowierzan
Page 31 and 32:
- Oszczędzam twój czas. Potrafię
Page 33 and 34:
zagwarantował mi, że przestanę b
Page 35 and 36:
Próbowałam nie zwracać uwagi na
Page 37 and 38:
Kiedy mnie słuchał, jego twarz zn
Page 39 and 40:
- Mam nadzieję, że jesteś dość
Page 41 and 42:
końcu zawarliśmy słynny pakt. Dz
Page 43 and 44:
Więc, żeby cokolwiek mu wyjaśni
Page 45 and 46:
- To niemożliwe. Pocałował mnie
Page 47 and 48:
Obok nas siedzieli już jej chłopa
Page 49 and 50:
- No to co robimy? - spytała. - Na
Page 51 and 52:
- Przepraszam. Coś się zamyślił
Page 53 and 54:
zakradła się do garażu Newtonów
Page 55 and 56:
okazała się być bliżej mojej, n
Page 57 and 58:
wtedy, kiedy wyskoczyła z samolotu
Page 59 and 60:
Z opóźnieniem rozpoznałam w pude
Page 61 and 62:
- No to jak? - spytał. - Nie chces
Page 63 and 64:
- Zobaczyła Jaspera. Tak na oko, b
Page 65 and 66:
ezszelestnie u mojego boku i sięgn
Page 67 and 68:
Nie tylko on w tej rodzinie był w
Page 69 and 70:
a teraz wychodzę. Tylko ani słowa
Page 71 and 72:
Nie byłam zaskoczona, kiedy zobacz
Page 73 and 74:
już pełnoletniość, ale jesteś
Page 75 and 76:
- Chciałem tylko wiedzieć, jak ta
Page 77 and 78:
na moim bezpieczeństwie, a byłam
Page 79 and 80:
jesteśmy pewni, dlaczego tak się
Page 81 and 82:
- Nic ci nie jest, Bello? - spytał
Page 83 and 84:
- Widzę, że jesteście z sobą ta
Page 85 and 86:
Zawahałam się na ułamek sekundy.
Page 87 and 88:
- O tak - odparł Edward spokojnie.
Page 89 and 90:
- Tego to się sama domyśliłam. N
Page 91 and 92:
unikania mojej osoby? Nie było mni
Page 93 and 94:
Rzuciłam mu zaskoczone spojrzenie.
Page 95 and 96:
Edward zatrzymał się, zachowując
Page 97 and 98:
,Jacob pokręcił głową z niedowi
Page 99 and 100:
w oczach stanęły mi łzy. Widzia
Page 101 and 102:
- Miałeś go sprzedać! Obiecałe
Page 103 and 104:
Zobaczyłam, że jeszcze zanim sko
Page 105 and 106:
Alice zobaczyła w swojej wizji, ż
Page 107 and 108:
Starał się teraz maskować to, ż
Page 109 and 110:
- Bracia to nie problem - powiedzia
Page 111 and 112:
Emmett. - Dzięki tobie zawsze się
Page 113 and 114:
arwę ze złotej na czarną, tkwił
Page 115 and 116:
- Same widzicie - powiedziałam na
Page 117 and 118:
- Nic nie szkodzi - odparłam odruc
Page 119 and 120:
Przyrzekłam sobie, że zadzwonię
Page 121 and 122:
- Chciałbym tylko wiedzieć, czy w
Page 123 and 124:
Zatrzymał się przy wyrzuconym prz
Page 125 and 126:
- No to znasz już całą historię
Page 127 and 128:
Carlisle zaczął przekonywać Sama
Page 129 and 130:
- Jesteś tego pewna? - spytał zac
Page 131 and 132:
- Nie chcę ci dokuczyć! Pytam ser
Page 133 and 134:
temu wciąż zasiedlamy nasze ziemi
Page 135 and 136:
awi. Jest bardzo podekscytowany. To
Page 137 and 138:
Wie, że gdyby ci coś zrobił, to
Page 139 and 140:
- Sam wrócił - ciągnął Jacob -
Page 141 and 142:
Do oczu napłynęły mi łzy, ale n
Page 143 and 144:
- Co najwyżej na szesnastolatka ł
Page 145 and 146:
- Wpojenie? - powtórzyłam nieznan
Page 147 and 148:
y tylko to coś Emily dało, rzuci
Page 149 and 150:
się zgorzkniałym tonem. - To stra
Page 151 and 152:
- chłodniejsze od mojego towarzysz
Page 153 and 154:
- Jak mogłeś! Nigdy więcej tego
Page 155 and 156:
- Strasznie mi cię brakowało - wy
Page 157 and 158:
silnik przybysza ryczał prawie tak
Page 159 and 160:
- Słusznie. Mnie tam w góry nie c
Page 161 and 162:
- No co? - spytałam. - Bella, widz
Page 163 and 164:
- No tak. Tyle że to tak strasznie
Page 165 and 166:
- Bella, to ty? — zawołał Charl
Page 167 and 168:
ochotę to wszystko wykrzyczeć. -
Page 169 and 170:
- Raczej to, że nie są groźne, n
Page 171 and 172:
po mnie po prostu podjechać, bo Fo
Page 173 and 174:
znalazłyśmy się na podjeździe p
Page 175 and 176:
Westchnęłam. Cóż, jego kanapa b
Page 177 and 178:
Znowu warknął. - Wiem, że to gł
Page 179 and 180:
- Naprawdę sądziłaś, że masz s
Page 181 and 182:
i nie chcę cię już nigdy świado
Page 183 and 184:
Jak już mówiłam, mnie samej nic
Page 185 and 186:
ale i większości najważniejszych
Page 187 and 188:
tego, że kiedy jej ludzkie życie
Page 189 and 190:
Nagle Royce zerwał mi z ramion ża
Page 191 and 192:
„Rozumiem", mruknął Edward, ale
Page 193 and 194:
Royce'a zostawiłam sobie na sam ko
Page 195 and 196:
Przeszły mnie ciarki. Siedząc ko
Page 197 and 198:
- Ech... A myślałam, że potrafi
Page 199 and 200:
- Przepraszam, że byłam do tej po
Page 201 and 202:
interweniować przy tylu świadkach
Page 203 and 204:
- Założę się, że nie będzie m
Page 205 and 206:
- Quil zakochał się w Emily? —
Page 207 and 208:
centrum wszechświata, taką najwa
Page 209 and 210:
Jesteśmy przyjaciółmi. Westchnę
Page 211 and 212:
- Rzeczywiście. Hm, niewolnicze od
Page 213 and 214:
Jacob otworzył oczy. W ich czarnyc
Page 215 and 216:
Przenikające Jacoba dreszcze przyb
Page 217 and 218:
Skrzywiła się. - Nie ma sprawy -
Page 219 and 220:
kolano. Nagle Edward jednym ruchem
Page 221 and 222:
- Zapobiegam eksplozji. Skoro trudn
Page 223 and 224:
Czułam się coraz bardziej zdezori
Page 225 and 226:
- Mam się cieszyć z czegoś, prze
Page 227 and 228:
— Alice będzie wiedzieć — stw
Page 229 and 230:
miłości. To powiedziawszy, zaczą
Page 231 and 232:
dresu? Dałabym też sobie głowę
Page 233 and 234:
kuchni, zezując bezustannie na bok
Page 235 and 236:
- Sądzisz, że miała wizję? - Mo
Page 237 and 238:
podciągając kolana pod brodę. Ty
Page 239 and 240:
jakiś nieznajomy przypadkowo wybra
Page 241 and 242:
- Jaka twoja wina? Bello... — Esm
Page 243 and 244:
z drugiej jednak, poczucie, że war
Page 245 and 246:
- Co się stało? - Podniósł gło
Page 247 and 248:
- Czy to właśnie usiłowałeś mu
Page 249 and 250:
Mamrocząc gniewnie pod nosem, wró
Page 251 and 252:
- Nie - zaprzeczyłam szybko i wró
Page 253 and 254:
- Głupek! Dobrze wiesz, że Edward
Page 255 and 256:
- Daj mi chociaż popatrzeć - popr
Page 257 and 258:
- No tak. Masz rację. Wróciłam d
Page 259 and 260:
- Czemu musisz go prosić o pozwole
Page 261 and 262:
dla Alice, tylko po to, żebym mog
Page 263 and 264:
- Kiedy zauważyłaś, że brakuje
Page 265 and 266:
nierozwikłanych zbrodni, jaką wym
Page 267 and 268:
- Przecież wiesz, że się zgodzi.
Page 269 and 270:
moich przejażdżek na motorze musi
Page 271 and 272:
Doskoczył do nowego motoru, żeby
Page 273 and 274:
wymuszoną obojętną miną. Gdy ty
Page 275 and 276:
- Jesteś naprawdę biedna z tym sw
Page 277 and 278:
Na szczęście, kiedy wynurzyliśmy
Page 279 and 280:
To dzięki jego pełnemu zachwytu s
Page 281 and 282:
nieprzerwanym potokiem. Krył się
Page 283 and 284:
Mijały lata, aż nastał czas osta
Page 285 and 286:
ównież nigdy nie opuszczał ciał
Page 287 and 288:
Gdy tylko Yut opuścił swoje ciał
Page 289 and 290:
zażartował Quil, uśmiechając si
Page 291 and 292:
nim jakiś niepokój, który silnie
Page 293 and 294:
Żeby szczątkom złoczyńcy mogła
Page 295 and 296:
Kilku zlęknionych Quileutow wypły
Page 297 and 298:
przekraczał wprawdzie zbłąkany k
Page 299 and 300:
Myślami cofnęłam się o kilka wi
Page 301 and 302:
- Nie, proszę. Wyśpij się. Nic m
Page 303 and 304:
odskakiwały. A potem zza chmur w k
Page 305 and 306:
z czego to Edward zwierzył mi się
Page 307 and 308:
- Okej, przyjmuję zaproszenie. Ale
Page 309 and 310:
przemianie. Czekał mnie skok w gł
Page 311 and 312:
Ścisnął moją twarz jeszcze mocn
Page 313 and 314:
- Powiesz mi, dlaczego? Wszystkie p
Page 315 and 316:
Z miejsca otworzyłam oczy. - Oczyw
Page 317 and 318:
Musiałam chwycić się za brzuch,
Page 319 and 320:
- Mój warunek jest nadal aktualny.
Page 321 and 322:
sześćdziesięciosiedmioletni emer
Page 323 and 324:
Ostatnie zdanie przeczytałam dopie
Page 325 and 326:
polegał. Zastanowiłam się raz je
Page 327 and 328:
- Kurczę, kto za tym stoi? Zaczą
Page 329 and 330:
ugryzł mnie James. Ślad jego zęb
Page 331 and 332:
Nazwisko włoskiego rodu wymawiał
Page 333 and 334:
żadnych specjalnych umiejętności
Page 335 and 336:
aktywnej działalności, pozostawal
Page 337 and 338:
londynek, jeśli oczywiście dwójk
Page 339 and 340:
terytoria. Przystały na jej propoz
Page 341 and 342:
Ważne też, że dzięki starannemu
Page 343 and 344:
za nią. Mogłem zacząć ich goni
Page 345 and 346:
zmieniać przyzwyczajeń. Może i b
Page 347 and 348:
szczegółów, i dopytuje się, kt
Page 349 and 350:
- To takie przebłyski — powiedzi
Page 351 and 352:
- Ale co z ich misją? Mieliby zła
Page 353 and 354:
- A niech to szlag trafi! Przeklęt
Page 355 and 356:
Już niedługo któraś z najdrożs
Page 357 and 358:
- Nie — potwierdził Edward. Wida
Page 359 and 360:
- Nie, kiedy się boisz - przypomni
Page 361 and 362:
Edward czekał grzecznie, aż skoń
Page 363 and 364:
- Nie za bardzo. Trochę się zmies
Page 365 and 366:
jednak musiała siedzieć w Forks p
Page 367 and 368:
powieki, a nieprzycinane od dawna w
Page 369 and 370:
- Wcale tak bardzo się nie poświ
Page 371 and 372:
w takim stanie, mogłam się oszuki
Page 373 and 374:
się głośno nie przyznała. Uważ
Page 375 and 376:
- Nie idź jeszcze, proszę. Jak dl
Page 377 and 378:
Wpatrywałam się w niego w milczen
Page 379 and 380:
- Jacob... - Posłałam mu błagaln
Page 381 and 382:
- Bella, to ty sama ją sobie złam
Page 383 and 384:
- Jasne. A to niby, co? Wskazałam
Page 385 and 386:
dokładnie doszło do złamania, i
Page 387 and 388:
Charlie też zachichotał. Zazgrzyt
Page 389 and 390:
- Chyba to naprawdę złamanie - st
Page 391 and 392:
- Ale jeśli jeszcze kiedykolwiek d
Page 393 and 394:
W garażu Cullenów zastaliśmy Ros
Page 395 and 396:
- Nie musisz się teraz tym zadręc
Page 397 and 398:
Czyżby istniał jeden aspekt ludzk
Page 399 and 400:
- Podsumujmy: skoro przyniosłam ci
Page 401 and 402:
Taktyka polegająca na tym, że rob
Page 403 and 404:
Planowałam uczesać się w jakiś
Page 405 and 406:
- Jasne. Już się nie mogę doczek
Page 407 and 408:
Poszło tak szybko. Czułam się, j
Page 409 and 410:
się ode mnie, rozglądając się n
Page 411 and 412:
chodzi mu o was czy o nas, tylko wy
Page 413 and 414:
- Nie bądź niemądra. Może pojed
Page 415 and 416:
zbyt często, przesuwały się za k
Page 417 and 418:
Było to kolejne kłamstwo, ale tym
Page 419 and 420:
Chyba zaraz za następnym zakrętem
Page 421 and 422:
Jęknęłam głośno. Nie przestaj
Page 423 and 424:
weszła Jessica, zaraz za nią sam
Page 425 and 426:
wśród gości, obejmował mnie non
Page 427 and 428:
guzik dzwonka raz jeszcze, tym raze
Page 429 and 430:
powinienem się tak narzucać. Zach
Page 431 and 432:
- Bardzo. Jest niesamowity. Uśmiec
Page 433 and 434:
Jego przyjaciele z watahy patrzyli
Page 435 and 436:
Jeszcze przez sekundę świdrowała
Page 437 and 438:
- Liczebność to jeszcze nie wszys
Page 439 and 440:
- Bez wątpienia - zgodził się z
Page 441 and 442:
Żeby móc się lepiej kontrolować
Page 443 and 444:
grupie, i jestem zdania, że wilcze
Page 445 and 446:
uniknięcia czy obłaskawienia, ale
Page 447 and 448:
Volturi nie mogliby jej właściwie
Page 449 and 450:
- Trudno im się dziwić. Jestem im
Page 451 and 452:
- Tyle wystarczy - powiedział Carl
Page 453 and 454:
Emmett nie był tą uwagą zachwyco
Page 455 and 456:
dotknąć. Odnosiło się wrażenie
Page 457 and 458:
Następny walczył z nim Carlisle,
Page 459 and 460:
się dość niezdarnie, a kiedy Sam
Page 461 and 462:
Pozostałe wilki już się wycofywa
Page 463 and 464:
- Bello, skarbie, nie możesz zosta
Page 465 and 466:
trop, zanim wpadliby na nas... Obaj
Page 467 and 468:
- Możesz mnie już puścić - ozna
Page 469 and 470:
Wzruszył ramionami, ale wbrew swoi
Page 471 and 472:
- To dobry pomysł. - Edward chyba
Page 473 and 474:
- Jasne, i wszystko by mnie ominę
Page 475 and 476:
- Tak. Coś, co mam już od dłużs
Page 477 and 478:
- Nie powstrzymasz mnie - postraszy
Page 479 and 480:
Skinęłam sztywno głową. Edward
Page 481 and 482:
- Dziewczyna ma swoje powody - mruk
Page 483 and 484:
Zignorowałam te podszepty dobrej s
Page 485 and 486:
dopiąć swego, nie cofał się prz
Page 487 and 488:
- Co? - spytałam, grając na zwło
Page 489 and 490:
- Widzę, że wreszcie wstałaś,
Page 491 and 492:
- Najlepiej chyba będzie po obiedz
Page 493 and 494:
To było niesamowite — on naprawd
Page 495 and 496:
chciała, wybrałam fatalny kierune
Page 497 and 498:
Zaśmiał się, co zabrzmiało ni t
Page 499 and 500:
Na polanie dalej symulowano walkę
Page 501 and 502:
tak jak Alice i Jasper. Następnym
Page 503 and 504:
Im dłużej to trwało, tym większ
Page 505 and 506:
- Pomyślałem sobie - ciągnął -
Page 507 and 508:
- Wiesz, o czym marzę. - O zawarci
Page 509 and 510:
- Chciałabym - powiedziałam, spus
Page 511 and 512:
- Bo przypuszczałem, że to będzi
Page 513 and 514:
Krzywiąc się, pokręciłam głow
Page 515 and 516:
- Nie sądzę. Oderwawszy rękę od
Page 517 and 518:
- To wręcz nie do zniesienia. Tyle
Page 519 and 520:
Zamyśliłam się nad jego słowami
Page 521 and 522:
Znowu do mnie przywarł i przerwał
Page 523 and 524:
- Lepiej dmuchać na zimne. Cała s
Page 525 and 526:
- Nie zmusisz mnie do tego, żebym
Page 527 and 528:
Musiałam przełknąć ślinę, że
Page 529 and 530:
ządkami roziskrzonych diamencików
Page 531 and 532:
- Co tylko chcesz. Puścił mnie i
Page 533 and 534:
Zamierzałam też pójść o jeden
Page 535 and 536:
- Bawcie się dobrze. - Powodzenia,
Page 537 and 538:
- Wolałabym stanąć oko w oko z j
Page 539 and 540:
- Dosyć tego! - przerwał jej brut
Page 541 and 542:
- Wiesz, nie musisz się zgadzać n
Page 543 and 544:
- To dla mnie żaden kłopot - powi
Page 545 and 546:
Wziął mnie za rękę - lewą, bo
Page 547 and 548:
Włożył kurtkę, żeby mieć woln
Page 549 and 550:
- Już dawno nie byłaś w La Push
Page 551 and 552:
cię satysfakcjonuje? Skąd masz wi
Page 553 and 554:
Zaśmiał się głośno i na powró
Page 555 and 556:
Wykrzywił usta i przez chwilę my
Page 557 and 558:
Kiedy przypomniał mi, co nas czeka
Page 559 and 560:
Nie odrywał wzroku od swojej nieoz
Page 561 and 562: Jacob przyspieszył. Biegł teraz,
Page 563 and 564: nie zaszkodzić. Było tak ciemno,
Page 565 and 566: - Nie chcę, żebyś tu został - s
Page 567 and 568: - P-p-przepraszam. - Spróbuj się
Page 569 and 570: - Jake? - wymamrotałam sennie. - C
Page 571 and 572: znajomości z Jacobem. Jawił mi si
Page 573 and 574: - Tak - odezwał się Edward - chyb
Page 575 and 576: - Nie wiem, co przyniesie przyszło
Page 577 and 578: postrzegasz, możesz nie zdołać d
Page 579 and 580: odczekał jeszcze pól roku ze spra
Page 581 and 582: Edward zachichotał. - Czy mogę ci
Page 583 and 584: wpierw zanurzyłam się głębiej w
Page 585 and 586: Czując mój dotyk, Jacob zaczął
Page 587 and 588: - Wiesz co, ten namiot jest chyba z
Page 589 and 590: - Mógłbyś mi, na przykład, opow
Page 591 and 592: - Nie, nie, owszem, ale zaskoczyło
Page 593 and 594: - Ponieważ twój przenośny grzejn
Page 595 and 596: jego skórą. Zatrzymał mnie dopie
Page 597 and 598: Jeśli jednak Edward miał wrócić
Page 599 and 600: Przeszedł mnie zimny dreszcz, bo z
Page 601 and 602: Nie mogłam go już nigdy zranić -
Page 603 and 604: Dziwny błysk w jego oczach zaniepo
Page 605 and 606: - Wróć - wyszeptałam. Jak mógł
Page 607 and 608: - Jesteś pewna, że chcesz, żebym
Page 609 and 610: Tylko to mnie obchodziło - to, czy
Page 611: Nie ostrzegł mnie żaden dźwięk
Page 615 and 616: - W odróżnieniu od Jacoba, ja pot
Page 617 and 618: - Coś długa ta lista. Uśmiechną
Page 619 and 620: pomaga jej z nim skończyć. Paul i
Page 621 and 622: Ulga brała się stąd, że na pola
Page 623 and 624: Jej oczy były czarne z głodu. Nie
Page 625 and 626: Na dźwięk imienia swojego partner
Page 627 and 628: Półtora metra ode mnie olbrzymi w
Page 629 and 630: Victoria rzuciła się na niego z p
Page 631 and 632: miało tak perfekcyjnej choreografi
Page 633 and 634: Dźwięk, który z siebie wydałam,
Page 635 and 636: Wilkołak rzucił się na wampira z
Page 637 and 638: - Nie przegap żadnego kawałka - n
Page 639 and 640: - Po co mi to wszystko tłumaczysz?
Page 641 and 642: Wzruszyłam ramionami. To też wysz
Page 643 and 644: Skinęłam głową, starając się
Page 645 and 646: dużym prawdopodobieństwem tak wł
Page 647 and 648: Byłam coraz bliżej krańca wytrzy
Page 649 and 650: Ale mojego umysłu nic nie chronił
Page 651 and 652: Carlisle na powrót spoważniał. -
Page 653 and 654: żeby znaleźć się pomiędzy mną
Page 655 and 656: Plama podzieliła się na mniejsze,
Page 657 and 658: - Sami? To kto ich stworzył? - spy
Page 659 and 660: olało... - Wzdrygnęła się. - Ni
Page 661 and 662: - Victoria żywiła do Belli urazę
Page 663 and 664:
- Zamknij oczy - szepnął mi do uc
Page 665 and 666:
Oczywiście miała rację. Tym samy
Page 667 and 668:
nam, tylko Carlisle'owi, ale zawsze
Page 669 and 670:
- Znam. Chciałam się tylko upewni
Page 671 and 672:
sprawę zmiażdżył mu całą praw
Page 673 and 674:
A potem jeden wilk zaczął hałaso
Page 675 and 676:
poczułam, że rezygnacja z bycia c
Page 677 and 678:
Wzdrygnęłam się, a potem wzięł
Page 679 and 680:
się zadręczać, że może zakaże
Page 681 and 682:
Uśmiechnął się. - Mnie też wsz
Page 683 and 684:
- Trzeba było mi powiedzieć: „A
Page 685 and 686:
- Znasz tę historię z Biblii? - s
Page 687 and 688:
Edward mnie wcześniej raz nie zost
Page 689 and 690:
Mówił w sposób bardzo opanowany,
Page 691 and 692:
- Będę zawsze na ciebie czekał,
Page 693 and 694:
awanturująca - pragnęła przytula
Page 695 and 696:
Ojciec westchnął. Poczułam, że
Page 697 and 698:
Obudziłam się może nie w lepszym
Page 699 and 700:
po prostu nic wspólnego"*. - Pokiw
Page 701 and 702:
- Tego nie da się załatwić tak z
Page 703 and 704:
- Mniej więcej. Częściowo to mó
Page 705 and 706:
- Nie robiło im to żadnej różni
Page 707 and 708:
- Nie, zrobimy wszystko po twojemu.
Page 709 and 710:
cię. Pragnę cię. Tu i teraz. Prz
Page 711 and 712:
ci krzywdy. - Westchnęłam. - Pods
Page 713 and 714:
- Rzygać mi się od tego chce. Wyo
Page 715 and 716:
Wydawało mi się, że nie może by
Page 717 and 718:
* Gra słów - wilk to po angielsku
Page 719 and 720:
Biegłem na czterech łapach, jeszc
show all

STEPHENIE MEYER Zaćmienie

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?