STEPHENIE MEYER Zaćmienie

znajomości z Jacobem. Jawił mi się wówczas jako moje prywatne
zastępcze słońce, bo rozpromieniał swoją osobą zalegającą wokół
mnie pustkę, sprawiając, że chciało mi się na powrót żyć. Już dawno
tak o nim nie myślałam, a tu, proszę, znowu mnie ogrzewał.
- Błagam! — syknął Edward znienacka. — Daruj sobie!
- Co? - spytał Jacob szeptem, zdziwiony.
- Może byś tak chociaż spróbował kontrolować swoje myśli, co?
Był naprawdę rozgniewany.
- Nikt ci nie każe ich podsłuchiwać - burknął mój przyjaciel, ale
wyraźnie się zawstydził. - Wynocha z mojej głowy.
- Wierz mi, chciałbym się wyłączyć, ale nawet nie wiesz, jak
głośno wykrzykujesz te swoje fantazje.
- Postaram się myśleć ciszej — obiecał Jacob z przekąsem.
Zamilkli obaj.
- Tak - odpowiedział mu Edward na pomyślane jedynie pytanie.
Jeszcze bardziej ściszył glos. - O to też jestem zazdrosny.
- Domyśliłem się - szepnął Jacob bez cienia współczucia. - To
trochę zwiększy ich szanse, prawda?
Edward zaśmiał się.
- Tylko w twoich snach.
- Wiesz, Bella może jeszcze zmienić zdanie - dogryzł mu Jacob. -
Jak weźmie pod uwagę wszystko to, co mogę dla niej zrobić, a czego
ty nie możesz. To znaczy, czego ty nie możesz, bo byś ją zabił w
trakcie.
scandalous
- Lepiej idź spać, chłopie. Zaczynasz działać mi na nerwy.
An43 + Eleonora