STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- To dla mnie żaden kłopot - powiedział spokojnie. - Przeczyść
tym miejsce skaleczenia.
- Czekaj, mam lepszy pomysł.
Nie patrząc na krew i oddychając przez usta, żeby mnie nie zemdliło,
przycisnęłam dłoń do powierzchni najbliższego głazu.
- Co ty wyprawiasz?
- Jasper będzie wniebowzięty. - Ruszyłam w stronę polany, z
rozmysłem pocierając wnętrzem dłoni o wszystko, co mijałam. -To
dopiero ich rozkręci.
Edward westchnął.
- Wstrzymaj oddech - doradziłam mu.
- Nic mi nie jest. Uważam tylko, że przesadzasz.
- To moje jedyne zadanie, więc chcę je wykonać jak najlepiej.
Przejechałam dłonią po ostatniej kępie paproci i wyszliśmy na łąkę.
- I udało ci się - zapewnił mnie Edward. - Jasper na pewno będzie
pod wrażeniem, a nowonarodzeni stracą głowę. A teraz pozwól mi się
tym zająć — zobacz, ile tam teraz brudu.
- No co ty, sama to zrobię.
Ujął moją dłoń i badając ją, uśmiechnął się z zadowoleniem.
- To już zupełnie na mnie na działa.
Przyglądałam mu się uważnie, jak oczyszcza skaleczenie, wypatrując
u niego jakichkolwiek oznak podenerwowania, ale oddychał cały czas
miarowo i nie przestawał się uśmiechać.
- Dlaczego nie? - spytałam w końcu, kiedy wygładzał już za
wiązany przez siebie bandaż.
scandalous
An43 + Eleonora