STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Wiesz, że nienawidzę pompy i skupiania na sobie uwagi. A tak
w ogóle, to był pomysł Edwarda, a nie mój.
- Wszystko mi jedno, czyj to był pomysł. Jak mogłaś mi to zrobić?
Spodziewałabym się czegoś takiego po Edwardzie, ale nie po lobie.
Kocham cię tak, jakbyś była moją rodzoną siostrą.
- Alice, dla mnie jesteś moją siostrą.
- Tak tylko mówisz — jęknęła.
- Nie ma sprawy, możesz z nami pojechać. Nie będzie co oglądać,
ale proszę bardzo.
Grymas na jej twarzy nie zniknął.
- Co? - mruknęłam.
- A jak bardzo mnie kochasz?
- Co to za głupie pytanie?
Spojrzała na mnie błagalnie. Trzęsły jej się kąciki ust. Na widok takiej
miny nie sposób było pozostać obojętnym.
- Proszę, proszę, proszę, proszę - wyszeptała. - Jeśli naprawdę
mnie kochasz... pozwól mi zorganizować swój ślub i wesele.
-Alice! Jak możesz! - Zerwałam się na równe nogi. - Nie zgadzam się!
Nie ma mowy!
- Jeśli naprawdę mnie kochasz... Założyłam ręce.
- To nie fair. Dopiero co Edward z tym wyskoczył.
- Zapewniam cię, że Edward marzy o tradycyjnej ceremonii,
tylko jest zbyt delikatny, żeby ci o tym powiedzieć. A Esme - sama
pomyśl, jaka byłaby uszczęśliwiona.
Jęknęłam.
scandalous
An43 + Eleonora