STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Co tylko chcesz.
Puścił mnie i ześlizgnął się z łóżka. Zrzedła mi mina.
- Co tylko chcesz, byle nie to!
Puścił mój protest mimo uszu, za to wziął mnie za rękę i też zmusił do
zejścia na podłogę. Kiedy stanęliśmy naprzeciwko siebie, z powagą
położył mi dłonie na ramionach.
- Chcę, żeby wszystko było jak należy. Proszę, błagam, nie
zapominaj, że się już zgodziłaś, więc teraz niczego nie popsuj. To dla
mnie bardzo ważne.
- Nie, tylko nie to — jęknęłam, widząc, że przyklęka.
- Bądź grzeczna - rozkazał. Wzięłam głęboki oddech.
- Isabello Swan?
Spojrzał na mnie spoza zasłony swoich nienaturalnie długich rzęs.
Jego złote oczy przepełniała czułość, ale jednocześnie udawało mu się
świdrować mnie wzrokiem.
- Przyrzekam kochać cię przez całą wieczność - każdego dnia
wieczności z osobna. Czy wyjdziesz za mnie?
Chciałam mu powiedzieć wiele rzeczy, z których cześć nie byłaby
wcale miła, a inne z kolei zawierałyby tyle przesłodzonych wyrażeń,
że pewnie samego Edwarda zaskoczyłabym swoim romantyzmem.
Żeby się nie skompromitować w żaden z tych dwóch sposobów,
szepnęłam:
-Tak.
- Dziękuję - odpowiedział prosto.
scandalous
An43 + Eleonora