STEPHENIE MEYER Zaćmienie

głowy niczym szampan. Nabrałam nagle pewności siebie. Nie
musiałam się już zbierać na odwagę - robiłam po prostu to, co
chciałam. Kiedy zabrałam się ponownie do rozpinania guzików jego
koszuli, ręce nie zatrzęsły mi się ani razu. Tym razem mnie nie
powstrzymał i już po chwili krążyłam dłońmi po jego lodowatym
torsie. Był taki piękny... jak on to określił? To wręcz nie do zniesienia,
powiedział. Tak, jego uroda była wręcz nie do zniesienia.
Odszukałam znowu jego usta - wpiły się zaraz w moje z niesłabnącym
entuzjazmem. Jedną ręką nadal otulał mi twarz, a drugą
przytrzymywał mnie w talii, żebym nie oddaliła się od niego ani na
milimetr. Utrudniło mi to nieco sięgnięcie do guzików mojej bluzki,
ale tylko utrudniło, a nie uniemożliwiło...
Na moich nadgarstkach zacisnęły się zimne kajdany, po czym
podciągnęły mi ręce ponad głowę, która znienacka znalazła się na
poduszce.
- Bello - zamruczał mi do ucha Edward swoim aksamitnym
barytonem. - Czy mogłabyś być tak miła i przestać próbować się
rozebrać?
- Sam chcesz to zrobić? - spytałam zdezorientowana.
- Nie dziś wieczór - odpowiedział łagodnie.
Pocałował mnie kilkakrotnie w policzek i krzywiznę szczęk, ale, tak
jak zwykle, już bez najmniejszego zapamiętania.
- Dlaczego się tak głupio... - zaczęłam jękliwie.
- Nie mówię nie - przerwał mi. - Powiedziałem tylko, że nie dziś
wieczór.
scandalous
An43 + Eleonora