STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- To wręcz nie do zniesienia. Tyle rzeczy chciałem ci dać, a ty
żądasz akurat czegoś, co jest nie do załatwienia. Czy zdajesz sobie
w ogóle sprawę z tego, jak mnie to boli, że muszę ci odmówić,
chociaż tak mnie prosisz?
- Więc nie odmawiaj - zaproponowałam. Nie odpowiedział.
- Proszę - spróbowałam raz jeszcze.
-Bello...
Pokręcił powoli głową, ale nie odebrałam tego jako odmowy, bo jego
wargi przesunęły się w tę i z powrotem po moim ramieniu. Była to
raczej kapitulacja. Moje podochocone już wcześniej serce o mało nie
wyskoczyło mi z piersi.
Znów postanowiłam maksymalnie wykorzystać sytuację. Kiedy
Edward zwrócił się do mnie przodem, nadal dziwnie niezdecydowany,
zmieniłam szybko pozycję tak, by móc sięgnąć jego ust.
W odpowiedzi położył mi dłonie na policzkach i pomyślałam, że
zamierza mnie odepchnąć.
Jak bardzo się myliłam!
scandalous
Nie tylko zaczął mnie całować, ale jeszcze zapomniał przy tym o
delikatności, czuć było za to w jego ruchach konflikt wewnętrzny i
desperację. Zacisnęłam ramiona wkoło jego szyi. Skórę miałam tak
nagrzaną, że jego ciało wydało mi się w dotyku chłodniejsze niż
kiedykolwiek. Zadrżałam, ale bynajmniej nie z zimna.
Nie przerywał - to ja oderwałam się pierwsza, żeby zaczerpnąć
powietrza. Nawet wtedy nie oderwał jednak warg od mojej skóry,
tylko przesunął je niżej. Zwycięstwo było słodkie i uderzyło mi do
An43 + Eleonora