STEPHENIE MEYER Zaćmienie

- Chciałabym - powiedziałam, spuszczając oczy - chciałabym,
żebyś coś dla mnie zrobił, jeszcze zanim przestanę być człowiekiem.
Odczekał chwilę, spodziewając się dalszego ciągu, który jednak nie
nastąpił. Rumieńce paliły mnie żywym ogniem.
- Jestem do twojej dyspozycji — zachęcił mnie, wciąż niczego
nieświadomy.
- Na pewno?
Wiedziałam, że tak wymuszona podstępem obietnica nie będzie go do
niczego zobowiązywać, ale i tak nie mogłam oprzeć się pokusie.
- Na pewno - potwierdził.
Spojrzałam na niego. Widać było, że ma szczere chęci, ale też, że jest
odrobinę zagubiony.
- Powiedz, czego chcesz, a będziesz to miała - oświadczył.
Nie mogłam uwierzyć, że czuję się aż tak skrępowana. Miałam
- za mało doświadczenia - i o to zresztą w naszej rozmowie
chodziło. Nie miałam zielonego pojęcia, jak się uwodzi mężczyznę.
Na pewno nie jąkając się i pocąc ze zdenerwowania. To ciebie chcę -
wymamrotałam.
- I oto jestem.
Uśmiechnął się serdecznie, starając się skupić na sobie moje
spojrzenie, ale znowu uciekłam wzrokiem w dół.
Wzięłam głęboki wdech. Uklęknęłam przed nim na kapie, a potem
objęłam go za szyję i pocałowałam.
scandalous
Nie zaoponował, jak najbardziej chętny, tylko zaskoczony. Tym
razem całował mnie bardzo delikatnie i wyczułam, że myślami jest
An43 + Eleonora